U17 2012 jaaroverzicht

1. 2012 start in mineur op 14/01/2012, U16 gaat roemloos ten onder bij AA Gent, op een zware akker, 3-0 …druujg in de k….r

2. 10/03/2012: Lokeren stunt tegen Anderlecht, trainer Maarten glundert na de schitterende wedstrijd van zijn jongens, Jelle en Simon scoren, GVH uit A. druipt stilletjes af. U16 bouwt aan een reeks van 8 achtereenvolgende wedstrijden zonder verlies (7x winst, 1 draw)

3.04/04/2012: Sporting stunt opnieuw, al wordt de winst tegen Standard ingetogen gevierd. U16 draagt de zege op aan Simon, die net z’n mama verloor. Het team zet een weergaloze prestatie neer, collectief speelt Lokeren ongetwijfeld de sterkste wedstrijd van het seizoen.

4.28/04/2012: U16 wint de laatste wedstrijd van het seizoen bij KV Mechelen, Tars maakt het mooiste doelpunt van het seizoen, een retro. Mixmaster Nico krijgt er maar niet genoeg van in zijn samenvatting.

5.U16 eindigt op de vierde plaats in de competitie, dat werd hen nooit eerder voorgedaan door een jeugdteam van Sporting Lokeren. De groep, trainers, delegees, supporters iedereen geniet met volle teugen. Al heeft succes ook een keerzijde, Tars en Preben zullen niet voor U17 uitkomen maar worden bij U19/beloften ondergebracht. Het team is in één beslissing twee spelers kwijt die garant stonden voor 30% van de gescoorde doelpunten…en een pak meer procenten in de assists.

6.01/09/2012: U17 heeft muizenissen, het verlies van Preben, Sesay en Tars speelt in de hoofdjes van de jongens. Voor de wedstrijd tegen Gent, zijn Tars en Sesay er echter weer bij. Lokeren dartelt als vanouds, 3-6 wordt het in een doldwaze wedstrijd, Yari plaatst het orgelpunt met een waanzinnige lob.

7.12/09/2012: Maar liefst zeven U17’ers worden geselecteerd voor een traininggame met de nationale ploegen U17 en U17F. Preben, Tars, Arno, Niels, Sesay, Simon en Keanu blinken van trots, en wij niet minder ;-)

8.20/10/2012: U17 heeft een nieuwe doelpuntenmachine. Jonathan maakt in vijf opeenvolgende wedstrijden maar liefst 12 doelpunten. Tegen Lierse, scoort hij vier keer in een wedstrijd die op 8-0 eindigt. De hoogste score sinds 27/01/2007, de ijswedstrijd tegen KSK Beveren toen de score ook 8-0 was. U17 wint 4x op rij.

9.30/10/2012: net als de thuiswedstrijd tegen Standard van het U16 seizoen, moeten de Rouches het onderspit delven. U17 verliest doelman Kjell al na enkele minuten, linkerwing Yari neemt plaats in doel. Opnieuw haalt het sterke Lokerse collectief het van de sterkere Luikse individualiteiten, 4-2. Lokeren blijft op nauwelijks drie punten van een top-5 plaats meedraaien.

10.16/11/2012: We tellen vier U17’ers in de beloftenselectie voor de wedstrijd in het Koning Boudewijnstadion tegen RSC Anderlecht. Preben speelt de ganse wedstrijd en scoort al in de eerste minuut. Tars valt de laatste minuten nog in. Arno en Sander warmen zich 45 minuten op, maar genieten mee van de 1-2 winst van de Lokerse beloften.

Drie Lokeraars in pré-selectie U17

De nationale ploeg U17 gaat binnenkort het Bannikov tornooi spelen in Minsk. Bondscoach Bob Browaeys maakte de voorbije week een pré-selectie bekend. Daarin zitten drie van onze jongens, Preben, Tars en Arno. Of ze daadwerkelijk ook meemogen is nog even afwachten, het is in ieder geval al een mooi signaal van de bondstrainer. We duimen met jullie mee dat er eentje van ons mee mag!

Beeldverslag U17 - KV Kortrijk: 4-1

Winnend de winterstop in

U17 heeft het voetbaljaar 2012 winnend afgesloten. De laatste opdracht tegen KV Kortrijk zou allesbehalve een simpele worden, op papier. Trainer Ives moest voor het eerst dit seizoen echt een moeilijke puzzel oplossen. Niet minder dan drie van onze vaste verdedigers dienden te worden vervangen. Arno, Sander en Niels waren geblesseerd, Senne is pas geopereerd aan de wijsheidstanden. Enkel Yari kon wel spelen, Anton en Matthijs waren er opnieuw bij. Robbe Vandevoorde kwam ons team vanuit U16 versterken. Jelle zou centraal in de defensie gaan spelen, Keanu nam Sanders positie in, Robbe kwam op Niels zijn plaats. En we willen al meteen een pluim naar die jongens sturen, Kortrijk werd vakkundig opgevangen, rustig en er werd bovendien knap van achteruit gevoetbald. Sporting zou een prima eerste helft spelen, kansen waren er voor de bezoekers op eentje na niet. Lokeren had balbezit en toonde dat het geleerd had uit de fouten die vorige week werden gemaakt. De bal ging vlot van voet tot voet en er werd diepgang gezocht. 11 minuten duurde het alvorens daar een eerste echte kans uitkwam, maar de bal ging er gelijk in. Simon liep prima tussen de lijnen, zette vanop rechts strak voor, Kyann poeierde de bal centraal in één tijd binnen. Kortrijk herstelde zich wat en kwam aan de enige kans in die eerste 40 minuten. Kjell kreeg wel zijn lievelingskostje voorgeschoteld. Een één tegen één situatie is spek naar z'n bek, ook nu liet hij zijn tegenstander twijfelen en verijdelde de gelijkmaker. Iets over de helft van die eerste periode kwam een ijverige Kyann slim voor zijn man bij het inzenden, de Kortrijkzaan moest naar de noodrem grijpen en de bal ging op de stip. Jonathan zette de 11-meter netjes om, 2-0. En Lokeren ging door, twee kansen willen we u niet onthouden, Timo zette sterk door en legde onbaatzuchtig tot bij Sesay, die in één tijd op de doelman besloot. Twee minuten later ging Timo wel zijn eigen kans, zijn schot ging maar net over. Jammer genoeg kende die prima verrichting van de eerste helft niet meteen een vervolg. KV Kortrijk kwam gedreven uit de warme kleedkamer, Sporting ging iets te slordig met het balbezit om en zag z'n dominantie verdwijnen. Grote kansen waren er niet voor de bezoekers, onze verdediging deed z'n werk voortreffelijk. De Westvlamingen kenden ook pech, want een schot uit de tweede lijn plofte tegen de lat, en een kopbal na hoekschop werd ook al uit het Lokerse doelvlak gehouden door het doelmetaal. Uitstel echter, want KVK kwam aan de verdiende aansluitingstreffer. De centrale man draaide prima weg, en werkte netjes af, 2-1 na 33 minuten. Lokeren schoot opnieuw wakker, en nauwelijks één minuutje later stond het 3-1. Kyann slalomde voorbij drie Kortrijkzanen en vond Jonathan centraal, die de bal lekker in het mandje deponeerde. Kortrijk was van slag, nauwelijks twee minuten later was de wedstrijd definitief beslist. Jonathan zag een twijfelende verdediger, pakte uit met een steal en plaatste fraai binnen, 4-1, zijn derde van de namiddag en papa Michael kon alweer naar de portefeuille grijpen. Kortrijk wilde het nog wel proberen maar zag een aanval weggewerkt in de zestien en een ultieme poging centraal naast gaan. De winterstop zal onze jongens de tijd geven om uit te rusten, en fris de examens in te gaan. De winst houdt ze binnen schootsafstand van de top-5. Proficiat gasten met jullie overwinning en succes met de examens!!!

U17 afgetroefd door gedisciplineerd Cercle

We waren gewaarschuwd, Cercle stond 3e en alle tegenstanders spraken over een moeilijk te ontwrichten blok. En Lokeren kreeg meteen de bevestiging van dat alles. In de eerste minuut al moest Sander op de lijn redden of de thuisploeg stond al op voorsprong. Nauwelijks twee minuten later was het wel zover, een hoekschop werd knap binnengekopt, 1-0. Lokeren leek niet meteen heel erg van slag, Timo ging alleen door maar trapte op de keeper. Het had misschien het wedstrijdbeeld kunnen veranderen. Maar toch, Cercle gunde het balbezit dan wel aan Sporting maar duldde geen infiltraties. Vijftien meter voor de Cercle backlijn werden alle aanvallende intenties van de bezoekers vakkundig teniet gedaan. Lokeren voetbalde ook niet nauwkeurig genoeg, de passing was te matig, de beweging quasi onbestaande. Bovendien kreeg het nog met pech af te rekenen ook, kapitein en rots in de branding Arno moest al na nauwelijks acht minuten geblesseerd naar de kant. Ook al ging het niet vloeiend, Lokeren probeerde het wel, een combinatie Jordy-Jonathan-Yari ging nipt over. Tien minuten later trof Simon vanuit de draai de paal. Cercle bleef uitstekend in de organisatie en schakelde goedvoetballend om van verdediging naar aanval. De druk op de man in balbezit leverde steevast na enkele tikken al resultaat op. Lokeren kreeg geen lijn in z'n passing en vocht tegen een stormwind en een weerbarstige grasmat. En ook troepengewijs zou het ons dagje niet zijn. Yari wilde een lange bal eruit halen maar kreeg de studs doorheen z'n schoen, einde wedstrijd voor onze linkerwing. Net voor rust prikte Cercle er nog eentje binnen, onnauwkeurig inspelen van achter uit, een Cerclist kon er rechts mee weg en bracht z'n centrale maat in stelling die niet miste, 2-0. Ook na rust kon Lokeren Cercle niet verontrusten. En ook het onheil speelde verder z'n rol, Sander werd met een bodycheck uitgeschakeld en werd met de ambulance afgevoerd. De schouders gingen naar beneden en het lukte nooit meer een vuist te maken. De thuisploeg bleef slim z'n gameplan uitvoeren en kon mits meer accuraatheid de score veel hoger hebben doen oplopen. Het zou 3-0 worden, Cercle mocht verdiend met z'n zoveelste overwinning van het seizoen pronken. Lokeren moest lijfelijk gehavend en met een gekneusde trots, de bus terug op naar huis. Na onderzoek in het ziekenhuis bleek dat Yari een kneuzing van het middenvoetsbeentje aan de linkervoet opliep en Sander een flinke dreun (kneuzing) in de onderste ribben kreeg, gelukkig liepen onze beide spelers geen breuken of andere letsels op, al is hun aantreden voor zaterdag quasi uitgesloten.

U17 wint in slotminuten

Lokeren had na nauwelijks een kwartier de match al in de knip moeten hebben. Kans op kans werd bij mekaar gevoetbald maar het leer verdween niet achter de Westelkeeper. Timo, Keanu, een flitsende Yari en Simon kwamen aan prima kansen, maar geraakten niet voorbij de nr.1 van de tegenpartij. Even later stond de verdiende voorsprong wel op het scorebord. Jonathan ging hoog storen, ging er met de bal vandoor en bediende Simon centraal die niet aarzelde, 1-0. Lokeren zou nog eenmaal dicht tegen een tweede komen, Yari's vrije trap werd vanonder de lat getikt. Net voor rust moest Kjell een eerste keer aan de bak, hij bleef baas in een één-tegen-één duel en hield een indommelend Sporting aan de leiding. Lokeren werd meteen na rust opgeschrikt, Niels kon nog net op de lijn redden. Sporting leek te gaan reageren, Jonathan's poging werd op de lijn gered, in de herneming trof Simon de lat. Westerlo werd met de minuut scherper, Kjell moest na tien minuten alweer de gelijkmaker voorkomen. Het vlotte niet bij onze jongens, de passing was niet accuraat, teveel duels werden verloren, en het team begon zich te ergeren aan de (re)acties van de tegenstander en hun verbaal aanwezige achterban. En Westerlo slaagde in het opzet, niet onverdiend maakte het gelijk. Onnodig balverlies leidde het doelpunt in, even leek het nog goed te komen, maar de rebound vanaf de paal werd door een Kempenaar binnengeduwd. Sporting moest zich herpakken, maar slaagde daar slechts schoorvoetend in. Al leek het in de 23e minuut alleraardigst goed te komen. Timo schilderde een vrije trap op het hoofd van Sander die teruglegde, Simon's retro kanjerde recht in de handen van een verschrikte keeper. Het zou voor de rest nagelbijten worden, of tongbijten want de verbaliteiten van onze bezoekende supporters waren weer van een onfraai allooi. We waren bijna vergeten dat er ook nog een match bezig was, waarvan het niveau ondertussen naar hetzelfde niveau was gezakt, bedroevend laag. Enkel een laag schot van Westerlo naast, joeg de bloeddruk nog even de hoogte in. En gelukkig ook,het winnende doelpunt van Jelle, die een dribbel aanging, zijn bal leek te gaan verliezen maar toch kon uithalen en met een zwieper de Westerlo doelman bedroefd achterliet. U17 won in de slotminuten, al konden de bezoekers op basis van die tweede helft zeker een gelijkspel verrechtvaardigen. Volgende week gaan we op bezoek bij Cercle Brugge, dat na bijna de helft van de competitie achter de rug op een knappe derde plaats staat.

U17 vlot scorend voorbij Bergen

Met 12 op 15 in de achterzak trok U17 naar het natte en koude Bergen. De Lokerse U17 zijn nog steeds niet op volle troepensterkte, Senne, Kjell, Anton en Matthijs waren er niet bij in Mons. Lokeren liet er geen gras over groeien, je kan inderdaad maar beter meteen aan de bak in dit weer, kwestie van geen kou te krijgen. De thuisploeg trachtte een blok te zetten om er dan met lange halen uit te komen. Sporting voetbalde steevast naar voor en kwam ook aan kansen. Na dik tien minuten resulteerde dat in een eerste doelpunt. Niels zag Simon vertrekken en speelde gemeten in de loop, Simon slalomde mooi omheen de Bergense goalie en legde netjes binnen, 0-1. De richting van de wedstrijd bleef dezelfde maar toch kwam Bergen langszij, een hoekschop werd prima ingekopt zo rond de 20e minuut. Net zoals vorige week dreigden we ook nu onze keeper te verliezen, Kelvin kreeg een flinke tik tegen de voet van een driest aanstormende spits en leek niet verder te kunnen. Maar de wilskracht van onze jonge doelman liet hem toe de pijn te verbijten en toch de wedstrijd uit te spelen. Uittrappen of mee voetballen, zoals Kelvin dat graag doet, was er evenwel niet meer bij. Maar de aanval is de beste verdediging! Lokeren bleef kansen bijeen voetballen al bleef een hogere score uit. Toch waren Keanu (tot tweemaal toe), Jonathan en Simon er heel dicht bij. Pal op het half uur klom Lokeren opnieuw op voorsprong. Sander maakte de actie op rechts, en bracht voor tot bij zijn maatje in de defensie Niels, die maar wat graag binnenkopte, 1-2. Lokeren kon met hogere cijfers de rust in, maar de Bergense goalie wou daar niet van weten, hij stak er meermaals een hand of een voet tussen om een derde voor onze jongens te verhinderen. Het spelbeeld veranderde nauwelijks in de tweede helft. Lokeren voetbalde voornamelijk op Bergense helft, de thuisploeg moest rekenen op ballen die per ongeluk eens goed zouden vallen om gevaarlijk te kunnen worden. Ook het vettige veld begon z’n tol te eisen, en het was de thuisploeg die daar het meeste last van kreeg. Na een kwartier lag de derde Lokerse in het mandje. Jordy Van Landeghem stak mooi tot bij Jonathan die slim Simon aanspeelde. Onze spits veerde hoog op en tikte de bal lekker binnen. Sporting zag de tegenstander in de touwen hangen en zette de thuisdefensie onder druk, die geen kant op kon. Jonathan zag dat de terugspeelbal te kort was, glipte er tussen en scoorde uit een heel scherpe hoek 1-4. Match gespeeld zo leek, al werden de Lokerse supporters nog even opgeschrikt door een Bergens doelpunt. Even was er twijfel en misschien ook wel schrik om een penalty tegen te krijgen, de beste Bergenaar legde de bal naar de buitenkant van waar hij werd binnengetrapt, 2-4. Toch leek de thuisploeg gelaten, zich te verzoenen met de nederlaag. Ook Lokeren ging niet echt meer vol door, de bal werd rondgespeeld, al werden ook onze troepen wat moe en was de passing niet altijd even accuraat. De match had nood aan nog wat actie, en opnieuw waren het de Lokerse bezoekers die daar voor zorgden. Sander ging nog eens aan de haal op rechts en bracht voor, Niels was er opnieuw, hij kopte de bal tot bij Arno die doorkopte tot bij uitblinker Simon die er als de kippen bij was om zijn derde van de namiddag binnen te leggen. Papa mag volgende week meteen al wat meer centen meebrengen voor een Sportingdrinkingske J. Mooie, oververdiende winst bij een stugge tegenstander. Lokeren plaatst een flinke tussenspurt met 15 op 18 en fietst zich in het wiel van de top-5. Volgende week komt de nr. 1 van de U17 competitie op bezoek, Royal Sporting Club Anderlecht, we hoeven er geen tekeningetje bij te maken zeker?

Bedankt coach!

Na anderhalf seizoen Sporting jeugd, zien we trainer Maarten De Landtsheer vertrekken uit de Sporting Foot Academy, om trainer te worden bij de ambitieuze eersteprovincialer RC Wetteren-Kwatrecht. Maarten hield eraan om ook ons meteen op de hoogte te brengen van zijn beslissing. Een moeilijke beslissing, maar eentje die weloverwogen genomen werd. Hij krijgt in Wetteren een groep met heel veel mogelijkheden, die zelfs zonder de versterkingen die dit seizoen nog werden gehaald, probleemloos de eindronde in eerste provinciale haalden afgelopen jaargang. Niet veel jonge trainers krijgen de kans om meteen in eerste provinciale aan de slag te gaan, het verbaast ons niet dat 'onze' trainer die wel kijgt. Dat onze groep 4e werd in een Elite competitie is nog maar door weinig Lokerse teams voorgedaan. Even zeldzaam was de fijne band tussen spelersgroep/ouders en trainer. Maarten is er bij ons in geslaagd een groep naar zijn natuur te laten voetballen, maar toch bijkomende accenten te leggen. Maarten gaf andere opties aan en kon met een natuurlijke flair zijn jongens overtuigen om zijn aanwijzingen uit te proberen, in het U16 spel te slijpen. Zo is hij erin geslaagd elke speler individueel beter te maken, mede door het groeiend zelfvertrouwen bij iedereen ging de groep boven zichzelf uitstijgen, werden resultaten gehaald die we niet altijd voor mogelijk hielden, en groeiden alle spelers naar een hoger niveau. Bedankt coach, voor de fijne samenwerking, voor je vriendschap en voor dat unieke seizoen. Wij, sentimentele zielen, gaan dat nooit vergeten, en ergens hopen wij dat ook jij dat niet doet. In naam van de hele spelersgroep, oudergroep en supporters van U17, wensen we jou heel veel succes toe bij RC Wetteren-Kwatrecht!!!

Beeldverslag U17-Standard

Hier zijn ze dan, de beelden van de stunt. 

Crocodile Bart

We vonden nog een paar foto's van onze man 'Down Under'.

Eerst aan de start van de laatste rit (Bart heeft nr 104)

 

In volle inspanning in de laatste meters van de Crocodile Trophy 2012

                      
Bart met z'n felbegeerde boomerang, trofee na ritwinst in Stage 9 in zijn eigen M2 klasse

 

En op het eindpodium van de M2 klasse, Bart werd in zijn allereerste Crocodile Trophy knap 3e!

U17 stunt tegen Standard

We keken het voor het vertrek naar de Sporting Foot Academy nog even na.  Standard stond op een vierde plaats, met weliswaar twee matchen minder gespeeld.  Slechts tweemaal verloren de Rouches, die naar Lokeren afzakten met ongetwijfeld nog de wedstrijd van vorig seizoen in het achterhoofd.  4-1 werd het, de fiere Luikenaars werden toen door een collectief sterk Lokeren gewoon onder de mat geveegd.

Trainer Ives moest opnieuw aan zijn team sleutelen.  Matthijs moest geblesseerd aan de kant blijven, Senne is nog steeds niet terug, Jordy moest nagelbijtend toekijken van aan de zijlijn, hij zat zijn laatste schorsingsdag uit.  Anton mocht nog niet hervatten, een beetje raar want hij kon probleemloos meetrainen de voorbije week.  Daardoor werd Yoran Heirewegh opnieuw bij de kern gevoegd, hij bewees tegen Waregem al dat optornen tegen jongens van een jaartje ouder geen onoverkomelijke problemen hoeft op te leveren.

Lokeren begon voortvarend, Jonathan kreeg al snel een mooie kans. De Rouches gingen eveneens aan volle snelheid, hun centrale spits ging op doel af, maar kwam doelman Kjell tegen.  Beide spelers lagen minutenlang uitgeteld op het kunstgras, noch spits noch Kjell zouden aan hernemen toekomen.  De Lokerse doelman werd zelfs met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.  Zonder reservedoelman was het zoeken naar een Chinese vrijwilliger, Yari, die op training voor de gein wel eens in het doel gaat staan, offerde zich op, Kyann ging in zijn plaats op 11 spelen.  Standard leek het meest van slag, Sporting ging door op het elan van de voorbije weken. Het gameplan van trainer Ives klopte, de Rouches vonden niet meteen een antwoord, de snelle recuperatie door de hardwerkende Lokeraars leverde steevast gevaar op.  De enthousiaste thuisploeg klom verdiend op voorsprong, Keanu krulde de bal heerlijk in de winkelhaak, de belofte aan papa Bart getrouw.  Standard wist even niet goed waar kijken, Kyann werd onderuit getrokken, maar kreeg geen penalty.  Het duurde niet lang vooraleer Sporting de score verdubbelde, Simon werd in het straatje gestuurd, zag de doelman twijfelen en tikte onder hem door.  Loon naar keihard werken de voorbije weken, de vreugde bij alle ploegmaats sprak boekdelen.  De Luikse roodwitten gingen even in overdrive, Lokeren werd met viriel powerplay metertje na metertje achteruit geduwd, maar in de zestien kwamen ze niet, al moest Yari één keer echt aan de bak, een prima redding met de voet in de korte hoek.  Dan maar van afstand proberen dacht er eentje, en zijn zwadderbal ging naast Yari in doel, 2-1.  Aangeslagen leek U17 niet, maar het moest wel uitkijken voor de aandringende Standardmen.  De beste kans was opnieuw voor de thuisploeg, Niels probeerde het met een lage harde trap, de Luikse goalie savede de bal in hoekschop.  Jonathan zag Simon aan de eerste paal opduiken en die tikte binnen, alweer had de Standarddoelman een prima reflex in huis op de schade binnen de perken te houden.

Standard kwam met de nodige grinta uit de kleedkamers, de snelheid werd nog opgevoerd, Lokeren ging het niet cadeau krijgen. Toch bleven grote kansen uit voor de bezoekers.  Onze jongens waren er dan toch dichter bij, Niels zette prima voor, Jonathans kopbal sloeg tegen de onderkant van de lat en leek binnen te botsen, al werd dit niet door de grensrechter bevestigd.  Even later stond het 2-2, zo gaat dat, knap doelpunt, een balletje tussendoor, in één tijd overhoeks afgewerkt.  Sporting moest even herbronnen, Standard rook z'n kans en ging voluit zij het met weinig overleg in de aanval. Alles zit in dat team, techniek, snelheid, fysieke kracht, alleen zijn te veel spelers op zichzelf gericht.  Onze jongens plooiden op zichzelf terug, sloofden de mouwen op en werkten keihard voor mekaar.  En net zoals vorig seizoen bleek dat de juiste toverspreuk voor succes.  Kyann kopte nog een hoekschop voorlangs, en aan de overkant moest Arno nog op de lijn redden. Sporting ging voluit voor winst in die laatste tien minuten, Standard ook, het werd een spannend en bijwijlen ook bitsig slot. De zenuwen gierden door de supporterskelen, Lokeren bleef overeind, de Sportingdefensie smoorde elk opkomend gevaar in de kiem, het tricolore middenveld werkte zichzelf te pletter en bleef steevast trachten er voetballend uit te komen.  Jelle zette een combinatie op met Jonathan, trachtte de doelman te stiften maar slaagde niet in z'n opzet. De bal bleef echter speelbaar één Standardverdediger achtte het nodig de bal met de hand weg te werken.  Een kolfje naar de hand van Timo, 3-2.  Interimkeeper Yari had nog een heerlijke save in huis op een afstandspoging, hij tikte de bal vanonder de lat.  Eén minuut in overtime, besliste Jelle de wedstrijd, een schot waarin hij al zijn frustratie van de voorbije weken kwijt kon, kurkdroog tegen de touwen. Zijn maats bedolven hem onder de knuffels, mooi, mooi, mooi.  Toch zou het spannend blijven, OK de voorsprong leek geruststellend, maar Standard bleef tot aan het gaatje proberen om dichterbij te komen. De scheids genoot van deze match en wou van stoppen niet horen.  In de 45e minuut haalde Yari alweer een harde knal uit de linkerbenedenhoek, het sein allicht om het voor bekeken te houden.  Lokeren pakt z'n tweede topscalp dit seizoen, na Gent ontdekte nu ook Standard weer dat Lokeren een verdomd hecht team is.  Op de terreinen naast het speelveld, hielden jonge talentjes een rondedansje, een ritueel dat ook onze jongens nog, al zijn ze tien jaar ouder, met heel veel plezier uitvoeren.  U17, geniet van jullie overwinning, opgedragen aan de onfortuinlijke Kjell, behaald met de ware teamspirit, het belangeloos willen werken voor mekaar, hartverwarmend is dat!

Papa Bart eindigt Crocodile Trophy in stijl

Bart, Keanu's papa, was de voorbije 10 dagen aan het mountainbiken in de Australische Outback.  Na wat omschreven wordt als de lastigste editie sinds de start van de 'Croc', mag Bart terugkijken op een meer dan geslaagde eerste ervaring.  Moe, een beetje gekneusd van een paar valpartijen en blij dat het er op zit. Dat waren zijn woorden in een berichtje dat hij stuurde.  Gisteren nog meldde hij dat ritwinst er niet meer in zat. En wat doet 'den Heirewegh' in de laatste rit?  3e worden overall en 1e in de rit eindigen in zijn eigen klasse,  de Masters 2. Door die overwinning en de bijgaande leuke trofee, een echte Australische boomerang, springt Bart zelfs over het nummer 4 in de M2, en eindigt in zijn allereerste Crocodile Trophy op een heel knappe 3e plaats.  Bartje, well done mate! Geniet nu maar van een paar dagen rust ginder onder, wij kijken al naar ons eerste Sportingpintje uit, benieuwd naar je ongetwijfeld straffe verhalen!

U17 bevestigt in Waregem

Opnieuw winst voor een goedspelend Lokeren, bij wat traditioneel een lastige tegenstander is.  Trainer Ives heeft nog steeds geen Senne ter beschikking, Jordy zit z'n tweede schorsingsdag uit, Sesay en Tars moesten met U19 aan de bak.  Kyann was er wel terug bij en ook U16'er Yoran Heirewegh, neef van Keanu kwam U17 versterken. 

Lokeren trok in een ijskoud Waregem meteen ten aanval, een voorzet van Keanu belandde op het dak van het doel.  Even later werd de actie van Jonathan, alweer op voorzet van Keanu afgefloten wegens vermeend buitenspel.  Waregem kon nauwelijks de bal in eigen rangen houden. Sporting zette goed druk en heroverde het leer meestal al na enkele tikken.  Net voor het kwartier werd U17 beloond voor de aanvallende intenties, Yari mocht centraal zijn kans gaan en trof vanop 20 meter raak, 1-0. Ook de volgende kans was Lokers, een goaliehand verhinderde Simon te scoren.  Maar nauwelijks drie minuten later stond het wel 0-2.  Simon en Yari maakten de actie, prima voorzet van onze  'bliejken', goleador Jonathan kopte krachtig binnen.  Net voor het half uur zagen we de mooiste aanval, een ticci-tacca'tje op de korte ruimte, de bal kwam tot bij Keanu die van een doelpunt gehouden werd door een reflex van de doelman.  Lokeren bleef dominant voetballen, de thuisploeg vond geen antwoord en liep achter een bijwijlen ongrijpbare bal aan.  Zowat alle duels op het middenveld werden door onze jongens gewonnen. Het aandeel van de jonge Yoran was bijzonder groot, hij speelde onbevangen, klaarkijkend en uiterst nuttig, sterk in de duels die hij nagenoeg allemaal won. 

De Lokerse supporters waren nog niet allemaal rond het veld of het stond al 0-3, nauwelijks een minuut na aftrappen.  Jonathan werd prima aangespeeld, hij ging vanop rechts naar doel en knalde onhoudbaar laag binnen.  Match gespeeld? Neen, hoor, dat zit niet in de Waregemse genen, al kreeg Essevee een beetje hulp van Timo.  Hij dacht naar Kjell te spelen, maar er was nog eentje die op de loer lag.  1-3, na vijf minuten in de tweede helft.  De thuisploeg vatte moed en ging druk maken, Lokeren acteerde plots wat onrustig al bleef groot gevaar uit.  Een schot voorlangs was het enige dat wij konden noteren.  Dan waren de bezoekers er dichter bij.  Een dubbele poging Simon/Jelle had meer verdiend.  Net na het kwartier was alweer Simon gevaarlijk, zijn voorzet werd bijna in eigen doel geduwd.  Lokeren bleef een vierde zoeken, uitblinker Jonathan zette de actie op, Simon kwam tot een schot, maar zijn kwelduivel lag alweer in de weg.  Dat doelpuntje waarop hij zo jaagt de voorbije weken wil maar niet vallen.  Geen probleem, Simon, dat komt er wel, zeker weten! Scoren zou ook Lokeren niet meer doen, al waren er nog genoeg kansen om er een paar te maken.  Sander kwam er na een hoekschop tot tweemaal in dezelfde actie dicht bij, een ultieme reflex van de doelman verhinderde onze rechterflankverdediger het scoren.  Vijf minuten voor tijd ging Sander opnieuw zijn kans. Na een prima één-twee met Jonathan dook Sander de zestien in, schot, save doelman, die de bal net voor bij de aanlopende Simon kon duwen. Onze spits kon nog terug draaien maar zijn poging strandde opnieuw op de doelman.  Dé kans op de 1-4 was nog voor Jonathan, Kyann zette zich knap door, bracht het leer tot bij de aanstormende Jona, die in één tijd overpoeierde.  Papa Michaël moest voor het eerst eens niet in de portefeuille, al mag hij zijn jongste wel eens trakteren.  Die speelt nu al weeeeeeeeeeeeeeken, op een heel hoog niveau, scoort aan de lopende band, maar laat ook graag scoren.  Typerend, vandaag deed hij er alles aan om zijn maatje Simon te laten scoren, alleen wil dat niet lukken.  Volgende match dan maar...tegen 'Standaar'

Proficiat gastjes, dikke match!!!

Wervelend U17 walst over Lierse

Onze jongens hebben gisteren de sore van tegen STVV uit hun lijf gespeeld.  Vastberaden dat dit hen niet meer zou overkomen, frivool voetballend, geconcentreerd in de omschakeling van aanval naar defensie.  Totaalvoetbal, dat toonde U17 gisteren tegen Lierse, dat erom bekend staat een defensief blok te kunnen zetten, een resultaat kan spelen. Gisteren zagen we niets van dat Lierse terug, ook de SKL coach gaf volmondig toe dat dit veel met Lokeren te maken had.

Een zieke trainer Ives moest noodgedwongen zijn team wijzigen, Senne en Anton zijn nog steeds out, Jordy zat de eerste van z'n drie schorsingsdagen uit, Kjell schoof door naar U19.  Sporting liet het niet aan z'n hart komen en ging van in de start volop in de aanval.  Al na drie minuten lag de keeper in de weg om Jonathan het scoren te beletten.  Lokeren bewoog goed, liep goed en Lierse wist niet waar eerst kijken.  Toch speelden de bezoekers die eerste minuten het spelletje leuk mee, het golfde lekker op en neer.  Sander dacht even de ref te misleiden en tikte de bal met de hand aan in de eigen zestien, maar de jongeman had het gezien en legde de bal op de stip.  Kelvin mocht meteen aan de bak en haalde het leer uit z'n kooi.  Sporting ging prompt nog een versnelling hoger.  Matthijs speelde Jonathan vrij, die netjes afwerkte, 1-0 na acht minuten. En de aanvalsgolven bleven komen, toch was het wachten tot net voor het kwartier voor de 2-0.  Simon zette een mooie combinatie op met Jona, en die tekende al voor z'n tweede van de middag.  Papa Michaël begon zijn centen al te tellen.  Vier minuten later nette de uitblinker van de match al zijn derde, alweer Simon ging goed storen, Jonathan deponeerde het leer in het mandje.  Zeven minuten later stuurde Sander Simon weg op rechts, hij zag de keeper ver uit komen en probeerde het vanaf de rand van de zestien, het schot ging net naast.  Lokeren bleef komen, Yari zette zich goed door, legde de bal achteruit, Jona en heel Lokeren mocht al voor nummer 4 juichen.  Een quatrotrick in 26 minuten, jawaddedadde! En nog was het niet gedaan, een minuutje later ging  Yari opnieuw aan de haal, Niels schoof goed mee en pikte ook zijn doelpuntje mee.  Lierse was helemaal murw, keek het beduusd aan en besloot om toch voor de eerredder te gaan.  Het zat ze echt niet mee, na een vrije trap ging een kopbal op de lat.  Een hogere score zat er ook nog in, Timo trapte voorlangs en een tik van Simon werd door de keeper in hoekschop gesaved.

Lokeren denderde gewoon door in de tweede helft.  Na drie minuten werd Jonathan afgezonderd, de bal strandde op de keeper.  Zes minuten later zette een magistrale pass van Matthijs, Timo op weg naar doel, hij rondde netjes af. 6-0, kus van de juffrouw en bank vooruit ;-)
Simon bleef ook op jacht naar een doelpunt, hij deed alles goed, zorgde voor veel beweging, ging goed storen, liep zich prima vrij alleen zat die doelman er steevast tussen.  Een heerlijke aanval via Keanu en Jonathan werd zo in hoekschop verwerkt.  Toch werd het 7-0, Jonathan tekende dit keer voor de assist, de volledig vrijstaande Sander kopte overhoeks binnen.  Lierse probeerde het ook nog even, een heerlijk schot ging in de winkelhaak verdwijnen, ware het niet dat Kelvin uitpakte met een 'Courtoiske', een wereldsave. Dan was de thuisploeg dichter bij de 8, slimme Matthijs zette de actie op, Simon wilde stiften, maar de doelman zat er nog met een hand tussen. Het was hem vandaag echt gegund, maar het wilde niet lukken.  Ook niet een minuutje later toen Simon alweer op weg naar een doelpunt leek maar net voor afdrukken gehaakt werd.  Penalty, het team besliste dat de jongste op het plein hem mocht geven en Kelvin deed het netjes, rechts in het hoekie.  Een penalty pakken en er eentje scoren, met een wereldsave uitpakken, een doelman staat dan te glunderen, Kelvin hield het rustig, mooi!  Nog één keer zou Lokeren gevaarlijk worden, Jonathan werd helemaal vrijgelaten op hoekschop en hij ging z'n kans vanaf de rand van de zestien, de bal ging voorlangs.  De wedstrijd had het beste achter de rug en kabbelde rustig naar het eindsignaal.De Lierenaars zouden nog een paar keer aan de zestien verschijnen maar de afwerking was naar het beeld van hun wedstrijd, zwakjes, nu ja dat kan een team al eens gebeuren, je hebt nu eenmaal zo van die dagen.

Sporting U17 haalt flink uit de laatste drie weken, al verloren we één wedstrijd van de drie, je kan niet om het doelpuntensaldo heen, 19 keer gescoord, 6 tegen. OK, niet meteen tegen de beste ploegen van de reeks, en inderdaad ook die ene verloren match hadden we moeten winnen.  Maar we blijven aanvallend voetbal brengen, met steevast een karrenvracht aan kansen, ook al krijgen we eens op onze donder.  U17 toont een geweldige veerkracht, en dat is een leuke vaststelling.  De muizenissen over het ontbreken van Preben en Tars ebben stilaan weg.  We kunnen ook op eigen benen staan, en die zijn sterk genoeg om nog van ons te laten spreken in deze competitie.  Volgende week wacht U17 een zware opdracht, uit bij Zulte-Waregem.

Moedig U17 loopt op dodelijke counters

Trainer Ives trok naar het doorregende STVV nog steeds zonder Anton en Senne. Ook Yari kon de verplaatsing niet meemaken, hij ging donderdag door zijn enkel en ondervond daar nog te veel last van.  Tars en Sesay kwamen terug van bij U19. 

Lokeren startte prima, al na 1 minuut luidde de alarmbel bij STVV, Sesay ging makkelijk voorbij zijn mannetje en de doelman moest al meteen aan het werk.  Een tweede poging van onze linkerwing verdween in het zijnet.  Nauwelijks een minuutje later stak Sesay prima tussendoor voor Simon, opnieuw de doelman verhinderde een vroege voorsprong voor Sporting.  Sesay bleef de verdediging geselen, hij kwam naar binnen en plaatste het leer tegen de dwarsligger, pech.  Na tien minuten kwam de thuisploeg voor het eerst opzetten, de bal ging over.  Sint Truiden herschikte snel de troepen, het zette een stevig blok neer, en mikte op de counter.  En het leverde meteen ‘resultaat’ op, balverlies in de middensector, slim de pijlsnelle nr. 7 wegsturen en afwerken…we zouden het nog een paar keer meemaken vandaag.  Maar de thuisploeg stond wel 1-0 voor, tegen de gang van het spel in.  Al konden ze daar niet lang van profiteren.  Matthijs zette de actie op, Sesay schoot vanuit een moeilijke hoek fraai binnen, 1-1.  Het ging snel, twee minuten later stond het 2-1, Iebe Swerts (we geven u ook graag de naam van de absolute uitblinker van Sint Truiden), kreeg de bal toegespeeld, ging aan de haal en liep er iedereen af, zette knap voor waar de centrale spits niet meer kon missen.  Lokeren kreeg een klap, maar richtte zich opnieuw op, een schot van de hardwerkende Simon werd nog net in hoekschop verwerkt, die nog twee afgeblokte pogingen opleverde.  De thuisploeg had zijn stramien gevonden, na een hoekschop voor onze jongens werd de bal zon 70 meter verder getrapt, snelle Iebe trof de paal.  Helemaal overdreven werd het nog voor rust 3-1, Kjell werd verrast door een vrije trap die nog even het hoofd van een Kanarie raakte. Onze doelman kon het leer nog wegduwen maar recht in de voeten van een geelblauwe.  En nog weigerde Lokeren op te geven.  Alweer Simon werd met een prima save van de aansluitingstreffer gehouden, een schitterende snelle combinatie over zes stationnetjes, zomaar vanuit de verdediging naar voor.  Jawel, zo kan voetbal ook worden gespeeld. Sporting bleef verwoed zoeken naar het doelpunt, de thuisploeg had lijf en leden nodig om de Lokeraars af te houden, maar het leek wel te gaan lukken.  Tot Tars foutief moest worden afgestopt op weg naar een doelpunt. Penalty, Jona achter de bal en de Lokerse uitblinker trapte het leer keihard buiten bereik van de STVV goalie.  3-2, en Lokeren wou meer, nog voor de rust gelijkmaken was het doel.  Ei zo na slaagden ze daar ook in, een mooie aanval werd foutief gestopt net voor de zestien, de vrije trap van Jordy werd afgeblokt hoewel hij de bal toch nog in het pak kreeg, Niels kreeg er zijn voet niet goed genoeg tegen, de bal ging net naast. 

Lokeren ging ook na rust meteen op zoek naar de gelijkmaker, Tars zag Jonathan de ruimte opzoeken, de keeper verijdelde alweer een Lokers doelpunt.  Sporting puurde er wel een hoekschop uit, en ging met 8 man aan de rand van de zestien kamperen.  De bal kon worden weggekopt naar links, lange (weliswaar prachtige) 70-meter  pass, in de loop van yep, alweer die dekselse nr.7 die onhoudbaar, overhoeks binnentrapte.  Het efficiëntiecijfer van Sint Truiden bleef op een afschrikwekkend hoog niveau hangen. Kjell moest nog eens goed plat even later. Lokeren weigerde te breken, Sesay kreeg eens een kluts mee (mocht ook al eens), zijn lage schuiver ging nipt voorlangs.  De Kanaries kraakten maar barstten niet, in een weliswaar stevige maar faire wedstrijd, moesten ze meermaals fouten maken om de beweeglijke Lokerse voorlinie af te stoppen. Een dikke pluim overigens van de Lokerse supporters voor de wedstrijdleiding!  Tars zette zich achter een vrije trap, zijn harde lage schuiver verrastte de goalie maar net niet genoeg om een goaltje uit te puren.  Een kwartier voor tijd kwam Lokeren opnieuw dichterbij, de ingevallen Jelle bleef uitstekend in het duel, zette Jonathan centraal voor doel en die liet de keeper nu wel kansloos, 4-3.  Onze jongens speelden ‘ridder of mis’, alle troepen verzamelden voor een belegering, een doelpunt hing in de lucht maar de vierde hoekschop op rij was echt gevaarlijk, Arno kopte rakelings over.  De thuisploeg snakte naar adem en die werd hen door hun ‘man of the match’ aangeboden.  Hij kon ongehinderd oprukken, rond Kjell gaan, nog even achter de bal aan gaan, draaien en schitterend voorzetten tot bij de hoogopverende spits die mooi binnenkopte. 5-3, met nog acht minuten op de klok was de voorsprong te groot en onoverbrugbaar geworden, al bleef Lokeren hard strijden tot de laatste seconde om toch nog maar dat doelpuntje bij te schrijven.  Jonathan kopte een schitterende voorzet nog over in de laatste minuut.  Het was hen niet gegund.

De thuisploeg kwam acht maal tot aan de Lokerse zestien in de hele match, schoot één keer tegen de paal, eentje pal op Kjell, slechts één keer over maar wel vijf maal in onze muit, frustrerend voor onze jongens die doorlopend de beter voetballende ploeg waren. Achttien kansen noteerden we op ons briefje, drie doelpunten, op zich altijd goed voor winst in een voetbalwedstrijd, maar niet dit seizoen voor U17. We blijven een karrevracht aan kansen bij mekaar voetballen, vanuit de combinatie, het betere Lokerse voetbal en dat moeten we meenemen naar de volgende match.

Ondanks het verlies willen we U17 feliciteren, ze speelden een goede match, gaven alles onder heel zware omstandigheden, zompig veld, aanhoudende regen en koude, en bleven tot het laatste fluitsignaal voor een goed resultaat gaan. Uiteraard moeten we leren uit de tegendoelpunten maar vooral moeten we in eigen kunnen geloven, EN vertrouwen. Blijf de combinatie boven de lange bal verkiezen, dat moet het devies voor Lokeren U17 blijven. Modern voetbal is gebaseerd op balbezit, snel combinatievermogen en techniek, al levert dat jammergenoeg niet altijd punten op in de klassering.  Daarmee zullen we moeten leven zolang onze jongens in een voetbalopleiding zitten.  Come on U17 !!!

Ruime eerste thuiswinst

Het is gelukt! U17 heeft voor het eerst deze competitie thuis de volle pot gehaald.  En het was een volle pot, overvol zelfs.  Overvol kansen, 26 doelrijpe kansen maar liefst, waaruit Sporting 8 doelpunten puurde.

Na nauwelijks vijf minuten had er al eentje in de mand moeten liggen, Jonathan en Jordy combineerden doorheen de defensie, maar Jordy twijfelde even, Simon tikte de bal net naast.  Aan de overkant moest Kjell ook al meteen aan de bak, hij duwde een goed schot in hoekschop.  Direct daarop ging Simon op rechts aan de haal, hij zag Jelle alleen voor doel opduiken, maar de bal is momenteel de beste vriend van onze Jelle niet, het onding ging niet binnen.  Nauwelijks een minuut later ging Arno door, Yari speelde hem slim aan maar onze kapitein besloot pal op de keeper.  Uit de hoekschop die er op volgde, kwam al een volgende kans, Jordy Van Daele miste echter aan de tweede paal.  Net voor het kwartier moest Kjell nog eens uitpakken, hij ging goed in de voeten, de bal ging naast.  Jonathan werd even later alleen voor doel gezet, maar ook hij bleef niet rustig genoeg. Nauwelijks een minuutje later ging Jona al weer zijn kans, de keeper kwam onnodig ver uit, de bal hobbelde centimeters naast.  Jordy, Jonathan en Simon zetten een knappe combinatie op, Simon werd net voor besluiten afgeblokt, en hij kopte ook nog eens de daaropvolgende hoekschop net over.  Hoe Charleroi deze periode zonder kleerscheuren doorkwam is ons nog altijd een raadsel, maar Sporting liet het niet aan het aanvallende hart komen.  Yari zette knap voor, Simon nam in één tijd over aan de 2^epaal, 1-0 net voor het half uur.  Drie minuten later verdubbelde Lokeren de score, Matthijs, Simon en Jonathan staken de actie in mekaar, Yari werkte in twee tijden af, 2-0. Charleroi bleef onmondig en verloor ook nog eens z’n targetman, hij verzwikte z’n enkel. Geen kiné, geen afgevaardigde die zich bekommerde om de arme jongen, dus toonden de Lokerse supporters maar hun voetbalhart, zij bezorgden de jongen tenminste ijs, knappe actie Peter! Simon en Jonathan wilden hun staaltje van even daarvoor nog wel eens overdoen en Yari mocht uithalen, zijn poging ging nipt naast.  Toch kwam de ruimschoots verdiende grote voorsprong nog op de bordjes.  Simon zag uitblinker Jonathan opdoemen, Jona plaatste de bal in twee tijden voorbij de arme doelman.  Nauwelijks twee minuten later maakte Jonathan al zijn tweede, hij bleef heel rustig en zette de ruststand op het scorebord, 4-0.

Nauwelijks de tweede periode op gang gefloten of Lokeren stak alweer de neus aan het venster, Sander mocht ver komen en voorzetten, Simon zette de bal net naast.  Na vijf minuten ging mede-uitblinker Simon opnieuw aan de haal, hij werd foutief gestuit, de bal ging op de stip.  Timo, na zijn liesprobleem opnieuw op het veld, trapte mooi binnen, maar de ref liet de penalty overnemen, wegens te vroeg in het strafschop gebied opduiken. Raar, want wij dachten dat het vooral Carolo’s waren die er zo snel stonden.  De tweede poging werd gepakt door de keeper. Toch kwam de 5-0 er, Jonathan schilderde een hoekschop tot bij Niels aan de tweede paal en onze linkerflankverdediger prikte binnen. Ook Charleroi ging nog eens z’n kans, Kjell ging echter goed plat.  Simon en Jonathan hadden zo’n dagje, onze spits zette voor, Jonathan trof de paal.  Maar ook de bezoekers kregen een strafschop, Arno tikte z’n tegenstander licht aan, de bal verdween in doel, 5-1.  Lokeren ging gewoon door, een prima aanval werd net niet afgerond, Keanu schampte z’n poging. Het ging kansen regenen, Jona speelde Timo vrij, maar hij raakte niet voorbij de keeper.  Simon probeerde het nog eens met een plaatsbal, Charleroi’s beste man savede het leer uit zijn kooi.  Toch werd het 6-1, Simon werd opnieuw foutief afgestopt in de zestien, bal op de stip, Jonathan maakte z’n derde (tot groot jolijt van de Sporting aanhang, want papa Michaël moest er ene betalen). Zes minuten later moest Charleroi opnieuw aan de noodrem, Jelle werd onderuit gehaald, Arno nette de 7-1. Kjell moest nog één keer aan het werk, de vaardige nr. 9 ging alleen op snelheid, onze doelman ging alweer goed plat.  Lokeren zou nog één keer scoren, Simon vertrok op rechts bracht tot bij z’n maatje Keanu, die eindelijk weer eens dat heerlijke gevoel mocht beleven van het scoren.  8-1, een ruime eerste thuiszege, met goed voetbal, veel beweging en combinatie bij mekaar gevoetbald. Achteraan nagenoeg niets weggegeven, het middenveld beheerst en vooraan constant voor gevaar gezorgd, prima jongens!  Goed voor het vertrouwen, en het bewijs dat wanneer  je scherp traint, ook scherp speelt. Op naar Sint Truiden, U17!!!

Simon scoort 2x voor België

Gisteren speelden 3 van onze jongens een oefenwedstrijd met België U17 Futurs tegen Eendracht Aalst. Met ook in deze selectie 3 Lokeraars, tekent Sporting voor maar liefst 6 geselecteerden op een totaal van 36 (A-team en Futurs samen). Keanu hoort ondertussen al bij de meubelen van deze selectie, voor Simon en vooral Sesay was het een première. 
En onze jongens deden het prima. De Belgische futursselectie won met 4-0, Simon scoorde twee maal, Sesay startte uitstekend tot hij met last aan de knie naar de kant moest.  Hij werd op 7 vervangen door Keanu, die op zijn beurt prima in viel.  Met een aantal acties en voorzetten kon hij zich in de gunst van de selectieheren brengen.  Binnenkort spelen deze Futurs nog een aantal wedstrijden tegen Tubize, KV Mechelen en Lierse.

We willen u ook al een paar datums meegeven.  Het A-team van België U17 speelt binnenkort een kwalificatietornooi, dat in België doorgaat.  Alle wedstrijden worden in de buurt afgewerkt. En wie weet kan je er een paar Lokeraars zien tussen lopen. Wij hopen uiteraard dat onze jongens de eindselectie halen, en willen de kans niet missen om hen aan het werk te zien.

U17: België - Litouwen

Di 23-10-2012 19:00 KSV Oudenaarde 

 

U17: België - Letland

Do 25-10-2012 19:00 KSK Sint-Niklaas

U17: Nederland - België

Zo 28-10-2012 19:00 KFCE Meetjesland, Eeklo

Preben tekent driejarig contract

Enkele dagen na z'n zestiende verjaardag heeft 'onze' Preben zijn handtekening gezet onder een een driejarige verbintenis bij Sporting Lokeren.  Preben verhuisde van bij ons rechtstreeks naar U19/beloften en laat daar hele fraaie dingen zien.  Ook wij kijken met grote ogen naar wat Preben bij 'de grote jongens' brengt.  Schitterend! En Preben blijft het op zijn eigen flegmatieke manier doen.  No stress, zo moet dat ;-)


Ook al is ons team onthoofd uit de zomerperiode gekomen, en loopt het momenteel niet zo lekker, je kan niet om het feit heen dat nu drie spelers van ons team een jongerencontract tekenden. Dat is ook deels de verdienste van de ganse groep, die deze gasten gesteund en geholpen heeft om naar het niveau te groeien waar ze nu zijn aanbeland.  Maar daar stopt het niet, want ook nu ze niet meer bij ons spelen, mogen Tars en Preben steevast rekenen op onze steun. Vriendschap moet de sterkte tussen onze jongens en oudergroep blijven, onafhankelijk van bij welke ploeg ze spelen.  Preben, van harte gefeliciteerd met je contract!

U17 krijgt deksel op de neus

We waren er niet bij dit weekend, we baseren ons verslag op de commentaren die tot ons kwamen.

U17, nog steeds zonder Senne, Timo en Anton, nam de eerste helft voor zich.  Het spel golfde leuk op en af maar Lokeren kwam aan kansen terwijl de thuisploeg het van schoten uit de tweede lijn moest hebben.  Beerschot was blij de rust te halen met slechts één doelpunt achter, Jonathan kopte heerlijk een hoekschop binnen rond de twintigste minuut.  Lokeren verzuimde de kansen af te maken en dat zou ze zuur opbreken.
Het spelpeil ging van degelijk naar ondermaats, Beerschot rook z'n kans en Sporting deelde presentjes uit bij de eerste twee doelpunten.  Beerschot zette ook nog eens een penalty om, 3-1, onnodig zware cijfers.  Lokeren moet aan de bak de komende weken!

U17 afgetroeft door scherp Club

Het is U17 opnieuw niet gelukt een thuiswedstrijd te winnen.  Tegen Club Brugge moest trainer Ives nog steeds Senne, Timo en Anton missen, Sesay zakte af van bij U19. De wedstrijd startte leuk, hoog tempo meteen, het spel golfde op en af.  De eerste echte kans van de match was onmiddellijk een doelpunt. Jonathan speelde in één tijd de doorgelopen Jordy Van Landeghem aan en die lobde de Brugs doelman, een droomstart.  Lokeren bleef voetballend de betere ploeg, Club hantereerde constant de lange bal en de Sporting defensie had daar in het begin niet de minste problemen mee.  Ook de tweede doelpoging van Lokeren was gevaarlijk, Sesay strandde op de keeper na opnieuw een actie van Jonathan.  Maar Club ging de bakens verzetten, het stramien bleef zowat hetzelfde, ballen van 50/60 meter waar de voorlijn maar achter moest hollen, je zal daar maar een spits zijn die het van de snelle combinatie moet hebben.  Dylan Seys was de eerste om z'n kans te gaan, na 23 minuten noteerden we zijn poging die voorlangs ging.  En toen ging het plots snel, de Brugse linkerflank haalde in één tijd uit, opnieuw voorlangs.  Drie minuten later floot de scheids voor een overtreding binnen de zestien, Seyske (wie anders) ging gretig over het uitgestoken been van Sander (die na de match toegaf dat hij hem raakte), penalty en 1-1.  Club ging door, nauwelijks twee minuten later stond het 1-2, lange bal, de Brugse nr. 11 haalde uit, Kjell duwde hem tegen de paal, maar het leer viel voor de voeten van een Bruggeling en ging binnen. En helaas voor Lokeren drukte Club nog verder door, een schot over en een poging in het zijnet noteerden we nog op ons briefje, allemaal afkomstig van de Brugse nr. 11, Dylan Seys.  Net voor affluiten scoorde Jonathan nog, maar dat feestje ging niet door.  De vlaggeman aan onze zijde had wat last van de vele muggen en zag Jona achter z'n man ipv 2 meter ervoor, jammer want het had Lokeren wat meer adem kunnen geven.

De tweede helft startte even voortvarend als de eerste, al was het weer blauwzwart dat gevaarlijk was, de bal trof de lat.  Lokeren ging beter voetballen en kwam aan kansen.  Uitblinker Jonathan zette zich achter een hoekschop, Simon zijn poging was iets te centraal gericht.  Twee minuten later zette Jona Yari op weg naar doel, hij schoot keihard maar helaas ook centimeters naast de verste paal. De bezoekers leken het te gaan afmaken, maar misten onbegrijpelijk tot driemaal toe vanop korte afstand. Lokeren weigerde evenwel te plooien, Jonathan en Simon zetten de actie op, Jonathan liet slim voor Yari, maar die schampte z'n poging.  Club voelde de druk, ging achterin wel heel paniekerig acteren maar won de slag op het middenveld, door iets virieler te gaan ballen.  Voetjes vooruit maar toch de vrije trappen meekrijgen omdat de Lokeraars iets te verbaal reageerden, daar hadden we iets slimmer moeten zijn.  Jordy kreeg een smerige tackle te verwerken en dreigde te revancheren, dat had de scheids wel gezien en Lokeren moest met 10 man voort.  En dat zou ons nekken, veel goede bedoelingen dat wel, maar Brugge hield de zaak onder controle.  Enkel Jonathan kwam nog een voetje tekort om toch aan een gelijkmaker te komen, na een actie met de hardwerkende Simon.  Dat het 1-2 bleef had enkel te maken met het falen in de afwerking bij de Bruggelingen, er werd nog eens tegen de lat getrapt, Kjell zag tot tweemaal toe een mannetje voor zich opdagen die telkens naast plaatste. 

1-2, we blijven op dat ene thuispuntje steken, al zeggen we er graag bij dat we na drie matchen al tegen de nrs. 1 en 2 van vorig seizoen speelden.  Volgende week gaan we uit bij Beerschot spelen, come on U17!!!

Wilskrachtig U17 haalt volle buit in slotfase

Een uitwedstrijd bij OH Leuven, op papier lijkt dat voor buitenstaanders een hapklare brok, maar insiders weten wel beter.  Leuven is een te duchten tegenstrever, aanvallend ingesteld, fysiek top en steevast verzorgd voetballend.  Lokeren ging er naartoe om revanche voor zichzelf te bewerkstelligen, je hoefde onze jongens niet meer te zeggen hoe het vorig weekend tegen Genk liep, dat wisten ze zelf drommels goed.  Het was deze week al meerdere keren te horen, tegen Leuven zou het anders gaan.  Een ingesteldheid waar je al heel ver mee kan komen.

De wedstrijd begon vrij aardig voor Sporting, De eerste drie kansen waren nog voor het kwartier voor de bezoekers.  Sander ging z'n flank af en bracht voor, Simon's kopbal ging net over.  Yari ging op links aan de haal, kwam naar binnen en bracht Simon in stelling, de keeper redde met een beenveeg.  Twee minuten later was het opnieuw Yari die voor gevaar zorgde, Jonathan kraakte z'n schot met links, de bal belandde pal op de keeper.  Leuven kon daar niet echt iets tegenover zetten, na twintig minuten noteerden we het eerste schot dat hoog over ging, hé Michael ;-)  Toch kreeg het Leuvense middenveld iets meer grip op de wedstrijd. Timo liep al een tijdje te trekkebenen en moest uiteindelijk toch naar de kant met een liesblessure en Sporting moest opnieuw het evenwicht zoeken.  Echt gevaar leverde het OHL overwicht in die fase slechts éénmaal op.  De handige nr. 9 slalomde voorbij drie man, Sander kon nog net ontzetten.  Lokeren liet Leuven niet helemaal in de match komen en nam opnieuw het heft in handen, Jelle werd afgeblokt na opnieuw een prima actie en voorzet van een bedrijvige Yari.  Sander bracht vijf minuten voor tijd de bal nog eens voor, Simon's overname werd in hoekschop gesaved. 

De tweede helft startte gezapiger, het doelgevaar bleef uit, het voetbal werd van beide kanten iets slordiger.  Plots vielen er drie echte doelpogingen, Niels kopte naar doel op een hoekschop maar de bal ging net naast.  Aan de overkant kon Matthijs nog net een poging afblokken.  Lokeren antwoordde met een kopbal van Arno naar de verste hoek, maar ook die bal ging voorlangs.  Beide teams werden zenuwachtiger, het spel lag veelvuldig stil voor pietluttigheden, het tempo verdween helemaal uit de match.  Een 0-0 kwam aan de einder opdoemen, zo dachten we. Maar dat was zonder de thuisploeg gerekend.  Zij zetten een heus slotoffensief in.  Sporting kreude in die fase, maar kon rekenen op een alerte Kjell die een poging uit z'n kooi ranselde.  De beste kans viel 8 minuten voor tijd, Leuvens nr. 9 nam in één tijd een bal op de slof, tot opluchting van alle Lokeraars verdween de bal in het zijnet.  Sportings defensie, geleid door een alweer foutloze Arno, bracht rust in de tent.  Lokeren had tien minuten keihard gewerkt om een puntje te halen, maar ging in de slotminuut nog met de volle buit aan de haal.  Jonathan devieerde subliem (buitenkantje voet) een inworp tot bij Jordy Van Landeghem, die stuurde de onvermoeibare Simon weg, keeper omspelen en de bal netjes naast de paal in het mandje deponeren, 0-1, alle Sportingers op een hoopje.  Leuven kreeg een koude douche, probeerde nog wel maar kon niet meer aan doelrijpe kansen komen in overtime. 

Drie hele dure, felbevochten punten.  Een buit waarvoor onze jongens tot in de laatste seconden, keihard  hebben gewerkt en daardoor de winst ook wel verdienden (dixit Leuvense supporters).  Al hadden wij ook met een puntje al tevreden geweest, we waren lang overtuigd dat dit een 0-0 wedstrijd was.  De winst werd daarom niet minder gevierd ;-)

Onze jongens in Tubize

Met zes waren ze, de Sportingboys die een traininggame meemaakten met de nationale U17/U17 futurs.  En ze lieten zich opmerken.  Onze waarnemers waren unaniem, de Lokeraars waren bij de betere spelers uit hun groep.  Knap van ze, en wij niet een heel klein beetje fier natuurlijk.  Fotograaf Patrick kon er 5 van de 6 strikken voor een foto, enkel Keanu (weeral :-) ) ontbreekt op de foto.

U17 - KRC Genk: 0-6 ...de beelden

Knop omdraaien en vooruit kijken

Wegens 'buitenlandse verplichtingen' waren we er niet bij dit weekend.  U17 incasseerde een ferme tik tegen een gebeten KRC Genk.  Zij hadden de vorige speeldag een zelfde dreun gekregen tegen RSC Anderlecht en waren tuk op revanche.  Onze jongens verloren in de opwarming captain Arno nog, boven de al eerder geblesseerde Simon.  En dan weet je dat het moeilijk gaat worden, want ook Kyann en Senne zijn er nog niet bij. Zelfs bij troepenschaarste hoeven we niet te rekenen op een terugkeer van Preben en Tars. Enkel Sesay kwam het team vervoegen, maar die kon het tij al evenmin mee helpen keren.  Jammer, inderdaad maar ook niet meer dan dat.  De knop omdraaien en vooruit kijken, de foutjes wegslijpen op training en positief blijven voetballen.  Alleen zo tillen we blijvend ons niveau op.  Onze onvoorwaardelijke steun hebben jullie...come on U17!

Geen 4 maar 6 !!!!!!

We waren iets te snel met ons nieuws over 4 geselecteerden.  Want het zijn er geen vier maar zes.  Ook Tars kreeg een selectie (de post is dus echt wel traag ginder) en deze namiddag meldde ook Keanu dat hij een selectie voor U17 futurs op zak had.  Schitterend nieuws voor al onze jongens en uiteraard ook voor Sporting Lokeren!

4 U17'ers in Nationale Selectie

Maar liefst vier van onze jongens kregen gisteren een uitnodiging in de bus om volgende week met de nationale U17 ploeg te trainen.  Preben en Arno, ondertussen al routiniers, voor het eerst sinds zijn blessure kreeg ook Simon een brief in de bus, EN...misschien nog de allergrootste verrassing was er voor Niels die eveneens een brief kreeg.

De bondscouts waren massaal aanwezig op AA Gent en zagen er net als wij Lokeren een prima partij spelen.  Dat daaruit twee bijkomende selecties zouden komen, hadden we nooit durven dromen.  De nationale U17 ploeg speelt binnenkort een interland.  Wij gaan ervan uit dat onze jongens zijn uitgenodigd om sparringpartner te spelen met de U17 shadows. Een leuke ervaring lijkt ons, en wie weet valt er hier en daar nog eentje af bij het 'A-team' ;-)

Simon is sinds de overstap van Preben, Sesay en Niels, de aanvalsleider van ons team geworden.  En hij draagt dat vaandel met trots en kunde, met vier doelpunten in twee wedstrijden, tegen toch niet de eerste de beste verdedigingen, liet Simon al zien, volledig terug op niveau te zijn na twee moeizame seizoenen vol blessures, kommer en kwel.  Het doet ons, maar vooral Simon veel deugd dat zijn prestaties nu ook worden gewaardeerd door de selectieheren van de voetbalbond.  Simon, geniet hiervan man, hiervoor heb je lang en hard gewerkt, dit is je zo hard gegund!!!

Maar ook onze linkerflankverdediger mag mee. Niels was ijzersterk afgelopen zaterdag, zowel verdedigend als aanvallend aanwezig, geconcentreerd en gretig. Ook tegen Mechelen liet hij zien dat hij opnieuw een stap vooruit zette.  Maar een nationale selectie? Daar had onze Niels waarschijnlijk ook niet van durven dromen. Voor Niels is het de allereerste keer dat hij naar Tubize mag.  Papa Alain moest even slikken toen hij de brief onder ogen kreeg.  Hij niet alleen, denken we, we zien Niels al door het dak gaan toen hij het nieuws vernam, ahniejt ;-) 

Niels, ook jij moet hiervan genieten, geen stress, lekker ballen, papa zal misschien een woordeke kunnen klappen tegen Bossie, doe jij maar je ding op het veld ;-)

We hopen dat de post in Moerbeke z'n faam eer aan doet, en het nieuws een dagje later brengt, want ook Tars kreeg afgelopen zaterdag felicitaties van de bondscoach, duimen dus maar voor een vijfde geselecteerde. In ieder geval, alle jongens van harte gefeliciteerd met jullie selectie !!!

Beeldverslag AA Gent - U17 (3-6)

Mixmaster Nico heeft er weer een paar uurtjes monteren opzitten om bijgevoegd filmpje af te leveren.  Hij kwam tot de vaststelling dat hij het vierde doelpunt niet echt in beeld had gekregen, jammer voor Jona en Simon, maar wees gerust het was er en het telde ;-)

Geniet nog eens na van de beelden.  Oh ja, als er onder u mensen zijn die dit filmpje willen bekijken op draagbare apparaten zoals Ipad of andere tablet, Iphone of andere smartphone, daar start het filmpje niet. Wegens de 'randanimatie'? Wie zal het zeggen, in ieder geval ...enjoy!!!

Lokerse feesten in Gent

Wat een heerlijke dag was dit, de zon was van de partij, we kregen een karrevracht doelpunten en nog meer kansen en op het eind stonden twee Lokerse ploegen te dansen na een ruime en terechte overwinning.

Trainer Ives kon nog steeds niet rekenen op Keanu, Kyann en Senne. Timo moest verplicht rusten na z'n dubbel geel van afgelopen dinsdag.  Maar U17 kreeg er met Keanu en Timo twee supersupporters bij.  Vanwege de troepennood en het feit dat er maar liefst 9 A-kerners de beloftenwedstrijd hadden gespeeld, werd er gekozen om Tars en Sesay bij U17 te laten starten.  U17 kreeg niet alleen een boost in aanvallende mogelijkheden maar ook mentaal was dit een uitstekende zaak. 

Onze jongens lieten zich meteen opmerken, Jordy VL vond na drie minuten Simon, de blauwwitte goalie moest in hoekschop verwerken.  Twee minuten later luidden de klokken al terug, maar de uitstekende strakke voorzet van Niels vond geen afwerker.  Net voor het kwartier kwam Gent een eerste keer piepen, een vrije trap werd net overgekopt.  Maar een minuut later en toch eerder 'out of the blue' stond het 1-0, onnodig balverlies werd meteen afgestraft, Matthijs zat er nog even tussen, het lage schot ging via de inglijdende Sander in eigen doel.   Lokeren stond even te kijken, maar was niet van slag.  Voetballend waren ze overduidelijk de betere partij, en U17 ging meteen weer aan de slag.  Lang moest Sporting de achterstand niet uitzitten, Tars zette prima voor, Sesay werkte beheerst af, 1-1 na 18 minuten.  En Lokeren drukte door, in één fase telden we maar liefst vijf pogingen, de keeper redde er drie, een vierde ging tegen de lat (was die trouwens niet over?), en de laatste werd afgeblokt. De 1-2 kwam er ook, drie minuten later, een ijzersterk spelende Niels zette opnieuw hard en knap voor, de keeper kon er nog net bij maar duwde de bal in de voeten van de vrijstaande Matthijs die niet aarzelde. En Lokeren bleef aan het commando, Tars haalde uit, z'n schot ging aan de tweede paal voorlangs.  Even later werd ook een poging van Jordy Van Landeghem nog net afgeblokt, jammer want de bal vertrok lekker richting 'rot in den hauk'.  Gent vond het samenspel niet en werd door een enthousiast Lokeren steevast op de eigen helft gepind.  Niels kopte naar doel, maar ook deze poging werd op de lijn gered.  En wat wil het cliché dan?  Juist, Michiel De Bruycker kon geen kant op maar wachtte slim op de tackle van Arno en ging onderuit, penalty en 2-2.  De Gentse supporters keken al even raar als die uit Lokeren, hoe was dit nu mogelijk?  En het kon nog erger, Kjell loste een harde vrije trap, maar de bal werd nog in hoekschop afgeblokt.  De laatste fase was opnieuw voor onze jongens, Tars zag een mooie voorzet van Yari aankomen en probeerde een omhaal, de bal werd net voor z'n voet weggekopt. 

Lokeren was baas en liet daar ook in de tweede helft geen  twijfel over groeien.  Jonathan pakte uit met een steal, kon alleen op doel af, maar legde onbaatzuchtig tot bij Simon, die een teen te kort kwam.  Gent moest en wou ook iets doen, alleen bleef hun voetbal onder het verwachte niveau.  Dan maar op stilliggende fases dachten de bufallo's.  Kjell moest de bal opnieuw lossen, en er was eentje als de kippen bij om de 3-2 binnen te duwen.  Even ging Sporting aan het twijfelen, er was wat onrust achteraan en Gent voelde iets binnen bereik.  Kjell bracht redding nadat een klutsbal toch voor een Gentse voet was gecaprioleerd.  Lokeren had even nodig, maar trok opnieuw ten aanval.  Simon, ijzersterk alweer, ging het zoveelste duel aan, legde tot bij de vrijdraaiende Matthijs die z'n kans ging.  De bal tolde net naast, prima poging.  Gent bracht z'n 'voetballers' in de ploeg en het ging nu echt op en af.  De centrumspits kon alleen op Kjell af, maar onze doelman is heer en meester in de 1-1 duels, hij dwong de bal als het ware naast.  Het werd een kantelpunt in de match, 4-2 achterkomen had waarschijnlijk de boeken toe gedaan, de volgende Sportingaanval was bingo.  Sander kwam winnend uit z'n duel, vond Jonathan die slim tot bij Sesay bracht.  Onze zwarte parel tikte de bal even aan tot bij Simon die bedankte met de 3-3.   Gent was nu van slag, Lokeren hield nu in tegenstelling tot de wedstrijd tegen KV Mechelen wel de rust en liet de bal het werk doen.  Gent moest er achteraan, maar was niet vinnig genoeg in de recuperatie.  Jonathan werd opnieuw diep gestuurd, en legde voor doel uit de draai.  Z'n maatje Simon stond de bal alweer op te wachten en tikte lekker binnen, 3-4 en de Gentse hoofdjes gingen naar beneden.  Net na het halfuur stond het 3-5, het betere ticci-tacca vanuit de verdediging naar voor toe, Tars gleed voorbij z'n belager en haalde hard uit, zelfs de meest bedeesde Sportingsupporter veerde een half metertje van de grond.  Gent zou in de laatste vijf minuten nog één keer de neus aan het venster steken, Kjell tikte de bal in hoekschop.  Yari De Bruyne plaatste in de slotseconden de kers op de taart.  Onder aanvuring van de Sportingsupporters bleef hij in het duel, ging met de bal aan de haal richting doel en scoorde met een heerlijk stiftertje de onwaarschijnlijke 3-6 op het scorebord.  Onze jongens mochten aan de rondedans beginnen.  Op het andere terrein ging U19 uiteindelijk met 2-5 winnen...Lokerse Feesten in Gent, kan het mooier?

De beeldverslagen

Het heeft even geduurd, maar hier zijn ze dan toch de wedstrijdbeelden van onze eerste twee wedstrijden. Je kan de links naar deze filmpjes ook terugvinden in onze Videopagina. Enjoy!

Waasland-Beveren - U17:


U17 - YR KV Mechelen

Heerlijke pot, gedeelde punten

Voor de jongens voelde het 3-3 gelijkspel tegen YR KV Mechelen aan als een verliespartij, maar nagenoeg elke supporter zal gisteren tevreden naar huis zijn gereden.  Alle toeschouwers zagen een fijne pot voetbal, een wedstrijd die snelheid, technisch voetbal en tomeloze inzet en een pak fraaie doelpunten te bieden had. 

De match begon aan een verschroeiend tempo, Sesay forceerde het eerste doelgevaar maar kon te weinig kracht in z'n schot steken. Malinwa dook voor het eerst na 10 minuten voor Kjell op, meteen aartsgevaarlijk maar onze goalie heeft een patent op 1tegen1 situaties en hield de 0.  Na 25 minuten leek het toch 1-0 te gaan worden, Sesay slalomde door de Mechelse defensie en legde tot bij Jonathan die dacht dat hij buitenspel liep en niet echt meer doortrapte, de bal ging net naast, de vlag bleef naar beneden.  Uitstel van executie echter want vijf minuten later stond de opener wel op de bordjes.  Een enig mooie aanval, Sander zette goed door speelde Sesay aan, die Timo vrijkreeg, prima voorzet en Simon rondde heerlijk af.  Drie minuten later verscheen Simon opnieuw in scorepositie maar werd door de laatste man van Mechelen neergetrokken.  Penalty en rood voor de tot dan toe beste man van Malinwa.  Jonathan zette zich achter de bal en plaatste hem buiten bereik van de keeper, 2-0. En Sporting bleef gaan, Yari speelde mooi tussendoor, Simon knalde in één tijd over.  Mechelen had het moeilijk maar kwam in de slotseconden toch aan de aansluitingstreffer, de bal raakte centraal niet weg en klutste voor de voet van een Mechelaar, 2-1.

Ook na rust was Lokeren niet van zin het kalmer aan te doen.  Timo had al snel de keuze tussen Jona en Simon, 2 tegen 3, Simon werd teruggefloten voor buitenspel, correct evenwel.  Na vijf minuten stond de 3-1 op de tabellen, Sander stuurde Simon weg die opnieuw niet aarzelde en de keeper het nakijken gaf.  En Sporting bleef gaan, het blok van Mechelen stond er wel maar af en toe moesten foutjes worden gemaakt om onze jongens af te stoppen. U17 kwam aan twee vrije trappen, Jordy VL stond tweemaal aan het kanon, maar de goalie had telkens een uitstekende redding in petto.  Simon probeerde het nog eens met een lob, maar die poging vond de paalbasis. Mechelen liet zich niet onbetuigd evenwel, achteraan gingen ze man op man spelen en steevast probeerden ze er aanvallend uit te komen.  De bal ging ook voor de Mechelaars op de stip, maar Kjell stond pal al was de bal wel heel zwak getrapt.  Net voor het half uur zou Lokeren nog één uitstekende kans hebben.  Timo kreeg centraal heel veel ruimte en kon trappen, ook nu bleef de Malinwa doelman cool.  Mechelen zette een uitstekend functionerend blok.  Het hield  de ruimte beperkt en loerde op een foutje om uit te breken langs hun snelle mensen.  Hadden onze jongens tien minuten voor tijd daar de zaak moeten onder controle houden en de bal rondtikken.  Mja, misschien wel, Mechelen stapte niet uit en dus was dat een optie.  Maar de aanvallende natuur van onze groep haalde het van het verstand.  Onze jongens bleven voor nummer vier gaan en liep in twee minuten op twee fatale counters.  Eerst werd Jordy VD een beetje verblind door de ondergaande zon, zijn mannetje snelde om hem en Kjell heen, Sander kwam een teen te kort om de bal nog uit het doel te houden.  Een minuutje later lokte de Mechelse nr 7 slim een foutje uit, vrije trap en prima binnengekopt aan de tweede paal.  Jammer voor Lokeren, maar niet onverdiend voor Mechelen, dat zelfs nog voor de overwinning ging.  Jammer voor een leuke match dat er twee rode kaarten en enkele gele vielen (Timo kreeg tweemaal geel voor een polsbandje), de match was scherp maar nooit vuil, het respect voor de tegenstander was er, een pluim voor beide teams en hun coaches.  Na het débacle van zaterdag kon iedereen zich verzoenen met het hoge niveau van het Lokerse spel.  Van hieruit kan het team verder, dat was ook de conclusie van trainer Ives.  Hij zag een groot aantal goede dingen, en uiteraard nog een aantal werkpunten.  Bedankt voor een mooie voetbalavond, YR KV Mechelen en Sporting Lokeren U17!!!

Matige start

Waasland-Beveren liet er geen gras over groeien, al na 4 minuten werd Kjell een eerste maal op de proef gesteld. Lokeren startte aarzelend en kon pas na het kwartier de teugels in handen nemen.  In het kwart dat daarop volgde hadden onze jongens de kansen om te scoren. Jelle kon centraal niet genoeg kracht in zijn poging krijgen.  Het schot van Yari even later strandde op de vuisten van de thuisgoalie.  Het was de thuisploeg die het eerst op het scorebord kwam, met een beheerste lob. Nauwelijks een minuut later en na een prima voorzet van Niels kreeg Jelle de gelijkmaker in één tijd op de slof, maar ook nu vond hij de netten niet.  Naar het einde van de eerste helft stak Lokeren nog eens de neus aan het venster, het voorzetschot van Yari werd door een prima doelman over de lat getikt.  Maar de grootste kans viel nog aan de overkant, Jordy VD verkeek zich op de situatie, de Beverse flankaanvaller kreeg de bal echter niet onder controle, weg kans.

De dubbele achterstand was ook net na rust heel dicht bij, de ingevallen Matthijs redde evenwel op de lijn, nadat Kjell ook al snel aan de bak moest.  Lokeren werd wakker, Simon soleerde naar de zestien maar werd onderuit gehaald.  Simon zelf nam de strafschop maar mikte op de benen van de doelman.  Nauwelijks twee minuten later lag de bal alweer op de stip.  Alweer Simon werd gehaakt in een poging door te dringen.  Vaste penaltywaarde Arno zette zich achter het leer en plaatste netjes de 1-1 in het doel.  Lokeren ging door, Simon tikte een voorzet van Yari net naast. Matthijs schoot centraal vrijgespeeld over. Het doelpunt hing in de lucht, maar viel aan de overkant.  Beveren counterde snel, Sander verslikte zich in zijn ontzetpoging, zijn mannetje kon aan de haal en liet Kjell kansloos.  Sporting herstelde nauwelijks van die opdoffer, al had de prima kopstoot van Niels rond het half uur, de tricolore troepen weer wat boost kunnen geven. De bal spatte tegen de lat, Beveren haalde diep adem, bij onze U17 gingen de schouders iets meer hangen. Beveren voelde de buit binnen en het was nog opletten voor meer schade in de slotminuten, maar de thuisspits wist geen raad met een wenkende mogelijkheid vijf minuten voor tijd.  Verdiende winst voor de nieuwkomer in de reeks, een team met een uitstekende mentaliteit en wil om met verzorgd voetbal een resultaat te behalen.

De gezichten van onze jongens na de match spraken boekdelen.  Ze hadden ons niet nodig om te beseffen dat dit niet goed was, die conclusie hadden ze zelf al snel gemaakt.  Ook al hadden ze kansen genoeg om het laken uiteindelijk toch naar ‘onze’ kant van het Waasland te halen, voetballend haalden ze geen enkel moment het niveau dat ze in de voeten hebben, in geen enkele linie.  Dinsdag echter krijgen ze al de mogelijkheid om dit eerste ‘resultaat’ van de nieuwe competitie door te spoelen, YR KV Mechelen is dan te gast in Lokeren…een tegenstander die het ons al meermaals lastig maakte.

Waas derby opent competitie

Het is zover, vandaag start de U17 competitie.  Een start die er meteen mag wezen, uit bij Waasland-Beveren.

Het is van bij U11 geleden dat de beide Wase teams mekaar in competitie tegenkwamen, in Beveren werd het 3-3, thuis werd het 8-0 voor onze jongens.  

De voorbije jaren werd er tegen Waasland-Beveren meermaals een vriendschappelijke wedstrijd gespeeld, ook daar in trok Lokeren telkens aan het langste eind.

Toch kunnen we dit team beter niet onderschatten, de geelblauwen zullen tegen Lokeren meer dan gemotiveerd zijn. De voorbije jaren stapten Preben, Jordy en Niels al over naar ons, deze week kregen de Beverenaars er nog een mentale tik bij.  De KBVB keurde de overstap van Anton Van Britsom, Beverens beste speler, naar Lokeren toch goed (Beveren had een transfer eerder geweigerd). Anton maakte een groot deel van de voorbereiding mee maar moest een tweetal weken geleden toch terug naar de fusieploeg.  Maandag gaat hij opnieuw aan de slag in tricolore outfit.  Sporting U17 kan hun ‘nieuwe’ teammaat dus een fijn welkomcadeau schenken door het seizoen met een overwinning te starten.  

Maar het zal niet verbazen dat Waasland-Beveren er in hun eerste thuismatch terug in de hoogste afdeling alles zal aan doen om dat te verhinderen. 

We kregen de voorbije oefenmatchen al een beeld van de ‘nieuwe’ veldbezetting, Lokeren blijft z’n moto trouw, aanvallen is de beste verdediging!  Trainer Ives kan niet rekenen op Senne, Keanu en Kyann.  Bob komt van bij U16 om ons op troepensterkte te houden. 

het U17 seizoen, een voorbeschouwing

Nog een paar dagen en de U17 competitie gaat van start.  Een jaargang van de verandering, heel wat toppers maakten de overstap naar een U19/beloftengroep.  Niet alleen in Lokeren dus. Daarom is het wat koffiedik kijken om de tegenstanders correct in te schatten.

De toppers 

Kampioen Club Brugge raakte sterkhouder Hervé Matthys kwijt aan Anderlecht en haalde een paar spelers van Bergen.  Met veel bombarie werd Yentl Meyssen binnengehaald.  We zagen Club oefenen tegen Tottenham, achteraan zat het nog niet lekker, en die Meyssen is wel een leuke voetballer, afwachten of hij het gewicht van het team kan dragen.  Voorin lopen nog steeds de aartsgevaarlijke Ruben Leman en Dylan Seys, dus scoren dat zal wel lukken. Meedoen voor de titel moet mogelijk zijn.

KRC Genk wijzigde niet zoveel aan z'n basis, enkel de centrale verdediger van Standard kwam erbij, de rest van het team bleef intact, al zou er eentje of meer kunnen doorschuiven naar U19.  Genk lijkt ons alweer kanshebber op de titel, die er nu toch eens zou mogen komen.

Standard verloor van alle topploegen van afgelopen seizoen één van z'n belangrijkste spelers.  Lucas Walbrecq ging naar Genk U19, een tweetal anderen schuiven door naar U19. Benieuwd of de blijvers boven zichzelf kunnen uitgroeien om het resultaat van afgelopen seizoen te evenaren.

RSC Anderlecht verloor z'n gouden generatie vorig seizoen al en eindigde daardoor achter ons.  Het team vond wel het evenwicht terug en een nieuwe (lees: betere dan Van Handenhoven) trainer moet in staat zijn om les mauves terug in het spoor van de hierbij vernoemde teams te brengen.

AA Gent, we kunnen ons vergissen, maar we tippen op onze blauwwitte buren om heel dicht te eindigen.  Het team heeft een homogeen, stabiel, sterk collectief , de groep bleef zowat intact, enkele Kortrijkzanen gingen terug naar de club van oorsprong. Met Michiel De Bruycker loopt er een killer vooraan die de bufallo's heel wat punten kan bezorgen. Maar de Gentenaars kunnen van overal doelpunten maken, ze blijven levensgevaarlijk op stilliggende fases en hun counter is vaak dodelijk.   De achterlijn is stevig en het voetballend middenveld toonde vorig seizoen al dat ze zonder problemen kunnen wedijveren met de topteams.  Kampioen? 't zal er niet ver naast zijn.

Troepenschaarste

Een paar dagen voor de eerste opdracht telden we gisteren op training slechts 12 beschikbare spelers.  Kyann beperkte zich tot lopen, de wedstrijd van zaterdag halen zal scherp zijn, Keanu (pols) en Senne (knie) zullen pas na de eerste competitiewedstrijd kunnen aanpikken.  Benieuwd wie ons uit de nood gaat helpen.  U16, dat met 18 fitte spelers de trainingsweek inging, of 'onze' 3 musketiers die vrolijk met de beloften/U19 kern meetrainden. 

Foto's Tornooi Tiel

Taterataa, hier zijn ze dan eindelijk...de foto's van het afgelopen tornooi.  We zijn ze nog volop aan het uploaden, dus er komen er nog een pak aan, maar geniet alvast van deze vanaf hier!

U17 op schema

Het tornooi van Tiel heeft ons één en ander geleerd.  We zijn nog niet helemaal klaar met de voorbereiding maar het niveau mag best gezien worden.  Niet één Nederlandse topper kon een wedstrijd domineren tegen onze jongens, integendeel.  Mits een iets efficiëntere afwerking was winst in alle partijen mogelijk.  Dit seizoen moeten we het vooraan stellen zonder Tars en Preben maar wij zijn heel verheugd dat Simon zich heel scherp toont in de afwerking.  Simon prikte er vier tegen de touwen afgelopen weekend, en er zaten een paar knappe doelpunten bij.  Afgewerkt als een echte spits, doel zien...boem! Bijgestaan door Kyann, Yari en Keanu, die het allen van de combinatie moeten hebben, moet het mogelijk zijn Simon met de regelmaat van de klok in scorepositie te brengen.

Het voetballend hart van de ploeg bleef intact, Timo en Jonathan samen met aanjager Jordy zullen ook nu de lijnen uitzetten, zij moeten met hun voetbalintuïtie voor variatie kunnen zorgen. Tel daarbij nog eens het doorzicht en de intelligentie van Matthijs, gekoppeld aan de werkkracht en enthousiasme van Yari (die ook in de middensectie uit de voeten kan) levert dat een middenveld op dat mag gezien worden.

Achteraan staat het team stevig, het concept is er, de invulling van de namen wordt niet beperkt door troepenschaarste.  Enkel Senne is momenteel nog out.  Aan Kjell hoeven we al helemaal niet te twijfelen.  Voor ons en velen met ons was Kjell (samen met Simon) de Lokerse uitblinker in Tiel.  Ook voor hem duimen we dat de fysieke problemen nu helemaal van de baan zijn. Maar beschikken we dit seizoen over een tweede keeper...dat is ons niet duidelijk.

Zaterdag oefenen we nog eens tegen Oudenaarde, in wat een tropische hitte gaat worden.  Genoeg drinken op voorhand en voeding aanpassen aan de weersomstandigheden zal de boodschap zijn.

Keanu tweetal weken out

Het zit Keanu niet mee, na z’n liesprobleem bij aanvang van de voorbereiding waardoor hij voor enkele trainingen forfait moest geven, brak hij gisteren z’n voorarm.

Het werd een korte wedstrijd voor Keanu tegen KRC Genk, na enkele minuten en een paar aardige bewegingen, probeerde Keanu de bal vanuit een moeilijke positie nog voor doel te brengen, hij schampte een beetje het leer, waardoor hij het evenwicht verloor en op z’n arm terechtkwam.  De manier waarop hij z’n arm vastnam liet al onmiddellijk weinig goeds vermoeden.

Een twijgbreuk van het spaakbeen, was het verdict na de foto’s. Op zich geen heel ernstige maar wel een vervelende breuk. Een breukje dat als een ‘raket’ geneest ( dixit de Nederlandse verpleger), maar wel nog lang gevoelig kan blijven. 

We zijn er van overtuigd dat Keanu snel terug kan aanpikken en in tussentijd… keep strong mate!!!