U17 begint aan eindsprint

Anderlecht maakte dinsdagavond een eind aan een mooie reeks, dat deden ze eerder al dit seizoen toen onze jongens vier wedstrijden na mekaar wonnen. Niet echt onverwacht, dit Anderlecht is gewoon te sterk voor ons, we zijn niet te beroerd om dat te stellen. Ook al konden we deze keer niet in onze sterkste opstelling aantreden, in de heenmatch was dat wel het geval en toen kregen we er ook zeven binnen. We zochten het even op. Van U11 tot U14 speelden we 6x tegen Anderlecht en konden we best een aardig rapport voorleggen: 2x winst, 2x gelijk, 2x verloren. Van U15 tot nu staat de teller op: 1x winst (in your face Vanhandenhoven) en 5x verlies. En zelfs dat gegeven hoeft niet te verbazen, vanaf U14 zijn de paarswitten overal de beste spelers bij de concurrentie gaan weghalen, wij spelen nog steeds met hetzelfde team. Of toch niet, ook wij gaven ondertussen onze ganse voorlijn al aan U19/beloften. Bovendien waren niet alle winstpartijen van het ongenaakbaar gewaande RSCA even overtuigend of verdiend. Genoeg over ‘les mauves’, een mens zou van minder allergische reacties krijgen. U17 staat op 3 wedstrijden van het einde van alweer een knap seizoen. Wie had gedacht dat de prestatie van vorig seizoen kon worden overgedaan? Wel dit team doet het nog beter! Toen scoorden we 57% van het totaal aantal mogelijke punten, nu staat de teller op 62%. Toen zette U16 een fantastische reeks van 8 neer,nu bestaat die ‘unbeaten streak’ uit 9 stuks: 7 winstpartijen en 2 draws. U16 scoorde na 29 wedstrijden 61x, nu zitten we aan 72, en we zijn er zeker van dat zonder de blessure van Simon dat aantal nog hoger was geweest. Want de tandem Jonathan/Simon werd dit seizoen een (h)echte doelpuntenmachine. Als je de cijfers hierboven even bekijkt en ze naast de cijfers van de afgelopen seizoenen zet, dan ga je toch eens lekker achteruit hangen. Trots, op onze jongens en blij om het voetbalplezier dat ‘ons’ team zijn supporters de voorbije jaren schonk. En zonder melig te doen, wil ik ze daarvoor hartelijk bedanken, heel hartelijk bedanken. En nu gaan we er nog drie keer een lap op geven!!!

De Jonge Jubilarissen

Twee spelers van U17 speelden gisteren een bijzondere partij, en dat zetten we graag even in de spotlights. Timo Louage vierde gisteren zijn 200e match voor Sporting Lokeren met een heerlijk doelpunt voor U19, meteen goed voor z’n 34e treffer in 7 seizoenen Lokeren. Jordy Van Landeghem zette het 100e streepje achter zijn wedstrijdselecties. In zijn vierde seizoen Sporting Lokeren zit Jordy aan 14 doelpunten. Timo en Jordy, van harte proficiat !!!

Geduldig U17 zet zegereeks verder

Trainer Ives mocht voor de zoveelste keer aan het puzzelwerk. Senne en Kyann zijn geblesseerd, Simon en Arno pas terug uit blessure, Kjell en Timo moesten worden doorgeschoven naar U19. Sporting nam meteen het commando van deze wedstrijd en al snel kwamen er de eerste kansen, Nathan liep zich mooi vrij maar mikte op de paal, een schot van Jordy zoefde net over en naast. Sander werd in een slalom aangetikt maar probeerde toch zijn actie af te ronden, bij ons dus geen Lestiennekes ;-) Even over halfweg kreeg Jordy opnieuw de kans maar ook nu ging het leer naast. Een kopbal van Niels viel bovenop de lat. Lokeren hield de zaak vrij makkelijk onder controle, de bezoekers voetbalden tot aan de middenlijn vrij aardig maar verloren daar steevast de bal. Doelman Ortwin moest nauwelijks een bal oprapen. Naarmate de tijd verstreek in die eerste helft werd de passing slordiger en ging de kwaliteit van het geleverde spel van degelijk naar matig, met aan de rust een brilscore tot gevolg. De tweede helft kreeg Sporting wat meer punch, Yari liet zich al meteen opmerken na een combinatie met Jonathan. Een doelpunt hing in de lucht maar viel er niet uit. Yari trof nog eens het zijnet, Nathan plaatste een bal naast en Jonathan werd afgeblokt. Even voorbij het uur viel het doelpunt toch, Nathan zette Yari mooi op weg, onzen ‘bliejken’ klopte de bezoekende goalie met een lage schuiver. Lokeren drukte nog even door, een kopbal van Matthijs ging net over, Yari en Jonathan zorgden nog voor wat verwarring in de Bergendefensie maar het 2e doelpunt viel niet. De bezoekers geloofden nog in puntenwinst, en kwamen opzetten, een tweetal pogingen vanop afstand vlogen ruim hoog over. De Sportingdefensie hield stand, al was het een paar keer alle hens aan dek. Maar de gevaarlijkste Bergenaar kwam niet voorbij een beresterke Keanu, Ortwin bleef in deze fase ook nagenoeg werkloos. En plots stond het 2-0 met nog vijf minuten op de klok. Chris ging achter een verre bal aan, en zette vanop de achterlijn voor, het leer viel pardoes aan de tweede paal in doel. Nagenoeg iedereen, supporters en spelers stonden eerst wat stomverbaasd te kijken maar gingen een fractie van een seconde later toch aan het vieren. De zevende winstpartij in negen ongeslagen wedstrijd was binnen en Lokeren freewheelde naar het eindsignaal. Met nog vier wedstrijden voor de boeg, haalt U17 een mooi cijfer op het rapport, onze jongens speelden tot nu toe 64% van de punten bijeen, het hoogste cijfer sinds U10 (87%). Ondanks het doorschuiven van 3/4 van onze aanvalslijn naar U19/beloften scoort U17 nu al 8 doelpunten meer dan vorig seizoen en het hoogst aantal sinds U11 (96). De vierde plaats is ook nog steeds binnen bereik, al heeft U17 met drie uitwedstrijden niet meteen het makkelijkste programma. Bovendien weten we nu al dat het team komende dinsdag voor de uitwedstrijd bij RSC Anderlecht opnieuw Kjell, Timo, maar nu ook Sander en Arno ziet doorschuiven naar U19. Niet meteen de perfecte timing, maar blessures kan je niet voorspellen laat staan wegcijferen in het voetbal. De voorbije reeks geeft U17 evenwel genoeg lucht om nu al van een topseizoen te gewagen.