U17 krijgt deksel op de neus

We waren er niet bij dit weekend, we baseren ons verslag op de commentaren die tot ons kwamen.

U17, nog steeds zonder Senne, Timo en Anton, nam de eerste helft voor zich.  Het spel golfde leuk op en af maar Lokeren kwam aan kansen terwijl de thuisploeg het van schoten uit de tweede lijn moest hebben.  Beerschot was blij de rust te halen met slechts één doelpunt achter, Jonathan kopte heerlijk een hoekschop binnen rond de twintigste minuut.  Lokeren verzuimde de kansen af te maken en dat zou ze zuur opbreken.
Het spelpeil ging van degelijk naar ondermaats, Beerschot rook z'n kans en Sporting deelde presentjes uit bij de eerste twee doelpunten.  Beerschot zette ook nog eens een penalty om, 3-1, onnodig zware cijfers.  Lokeren moet aan de bak de komende weken!

U17 afgetroeft door scherp Club

Het is U17 opnieuw niet gelukt een thuiswedstrijd te winnen.  Tegen Club Brugge moest trainer Ives nog steeds Senne, Timo en Anton missen, Sesay zakte af van bij U19. De wedstrijd startte leuk, hoog tempo meteen, het spel golfde op en af.  De eerste echte kans van de match was onmiddellijk een doelpunt. Jonathan speelde in één tijd de doorgelopen Jordy Van Landeghem aan en die lobde de Brugs doelman, een droomstart.  Lokeren bleef voetballend de betere ploeg, Club hantereerde constant de lange bal en de Sporting defensie had daar in het begin niet de minste problemen mee.  Ook de tweede doelpoging van Lokeren was gevaarlijk, Sesay strandde op de keeper na opnieuw een actie van Jonathan.  Maar Club ging de bakens verzetten, het stramien bleef zowat hetzelfde, ballen van 50/60 meter waar de voorlijn maar achter moest hollen, je zal daar maar een spits zijn die het van de snelle combinatie moet hebben.  Dylan Seys was de eerste om z'n kans te gaan, na 23 minuten noteerden we zijn poging die voorlangs ging.  En toen ging het plots snel, de Brugse linkerflank haalde in één tijd uit, opnieuw voorlangs.  Drie minuten later floot de scheids voor een overtreding binnen de zestien, Seyske (wie anders) ging gretig over het uitgestoken been van Sander (die na de match toegaf dat hij hem raakte), penalty en 1-1.  Club ging door, nauwelijks twee minuten later stond het 1-2, lange bal, de Brugse nr. 11 haalde uit, Kjell duwde hem tegen de paal, maar het leer viel voor de voeten van een Bruggeling en ging binnen. En helaas voor Lokeren drukte Club nog verder door, een schot over en een poging in het zijnet noteerden we nog op ons briefje, allemaal afkomstig van de Brugse nr. 11, Dylan Seys.  Net voor affluiten scoorde Jonathan nog, maar dat feestje ging niet door.  De vlaggeman aan onze zijde had wat last van de vele muggen en zag Jona achter z'n man ipv 2 meter ervoor, jammer want het had Lokeren wat meer adem kunnen geven.

De tweede helft startte even voortvarend als de eerste, al was het weer blauwzwart dat gevaarlijk was, de bal trof de lat.  Lokeren ging beter voetballen en kwam aan kansen.  Uitblinker Jonathan zette zich achter een hoekschop, Simon zijn poging was iets te centraal gericht.  Twee minuten later zette Jona Yari op weg naar doel, hij schoot keihard maar helaas ook centimeters naast de verste paal. De bezoekers leken het te gaan afmaken, maar misten onbegrijpelijk tot driemaal toe vanop korte afstand. Lokeren weigerde evenwel te plooien, Jonathan en Simon zetten de actie op, Jonathan liet slim voor Yari, maar die schampte z'n poging.  Club voelde de druk, ging achterin wel heel paniekerig acteren maar won de slag op het middenveld, door iets virieler te gaan ballen.  Voetjes vooruit maar toch de vrije trappen meekrijgen omdat de Lokeraars iets te verbaal reageerden, daar hadden we iets slimmer moeten zijn.  Jordy kreeg een smerige tackle te verwerken en dreigde te revancheren, dat had de scheids wel gezien en Lokeren moest met 10 man voort.  En dat zou ons nekken, veel goede bedoelingen dat wel, maar Brugge hield de zaak onder controle.  Enkel Jonathan kwam nog een voetje tekort om toch aan een gelijkmaker te komen, na een actie met de hardwerkende Simon.  Dat het 1-2 bleef had enkel te maken met het falen in de afwerking bij de Bruggelingen, er werd nog eens tegen de lat getrapt, Kjell zag tot tweemaal toe een mannetje voor zich opdagen die telkens naast plaatste. 

1-2, we blijven op dat ene thuispuntje steken, al zeggen we er graag bij dat we na drie matchen al tegen de nrs. 1 en 2 van vorig seizoen speelden.  Volgende week gaan we uit bij Beerschot spelen, come on U17!!!

Wilskrachtig U17 haalt volle buit in slotfase

Een uitwedstrijd bij OH Leuven, op papier lijkt dat voor buitenstaanders een hapklare brok, maar insiders weten wel beter.  Leuven is een te duchten tegenstrever, aanvallend ingesteld, fysiek top en steevast verzorgd voetballend.  Lokeren ging er naartoe om revanche voor zichzelf te bewerkstelligen, je hoefde onze jongens niet meer te zeggen hoe het vorig weekend tegen Genk liep, dat wisten ze zelf drommels goed.  Het was deze week al meerdere keren te horen, tegen Leuven zou het anders gaan.  Een ingesteldheid waar je al heel ver mee kan komen.

De wedstrijd begon vrij aardig voor Sporting, De eerste drie kansen waren nog voor het kwartier voor de bezoekers.  Sander ging z'n flank af en bracht voor, Simon's kopbal ging net over.  Yari ging op links aan de haal, kwam naar binnen en bracht Simon in stelling, de keeper redde met een beenveeg.  Twee minuten later was het opnieuw Yari die voor gevaar zorgde, Jonathan kraakte z'n schot met links, de bal belandde pal op de keeper.  Leuven kon daar niet echt iets tegenover zetten, na twintig minuten noteerden we het eerste schot dat hoog over ging, hé Michael ;-)  Toch kreeg het Leuvense middenveld iets meer grip op de wedstrijd. Timo liep al een tijdje te trekkebenen en moest uiteindelijk toch naar de kant met een liesblessure en Sporting moest opnieuw het evenwicht zoeken.  Echt gevaar leverde het OHL overwicht in die fase slechts éénmaal op.  De handige nr. 9 slalomde voorbij drie man, Sander kon nog net ontzetten.  Lokeren liet Leuven niet helemaal in de match komen en nam opnieuw het heft in handen, Jelle werd afgeblokt na opnieuw een prima actie en voorzet van een bedrijvige Yari.  Sander bracht vijf minuten voor tijd de bal nog eens voor, Simon's overname werd in hoekschop gesaved. 

De tweede helft startte gezapiger, het doelgevaar bleef uit, het voetbal werd van beide kanten iets slordiger.  Plots vielen er drie echte doelpogingen, Niels kopte naar doel op een hoekschop maar de bal ging net naast.  Aan de overkant kon Matthijs nog net een poging afblokken.  Lokeren antwoordde met een kopbal van Arno naar de verste hoek, maar ook die bal ging voorlangs.  Beide teams werden zenuwachtiger, het spel lag veelvuldig stil voor pietluttigheden, het tempo verdween helemaal uit de match.  Een 0-0 kwam aan de einder opdoemen, zo dachten we. Maar dat was zonder de thuisploeg gerekend.  Zij zetten een heus slotoffensief in.  Sporting kreude in die fase, maar kon rekenen op een alerte Kjell die een poging uit z'n kooi ranselde.  De beste kans viel 8 minuten voor tijd, Leuvens nr. 9 nam in één tijd een bal op de slof, tot opluchting van alle Lokeraars verdween de bal in het zijnet.  Sportings defensie, geleid door een alweer foutloze Arno, bracht rust in de tent.  Lokeren had tien minuten keihard gewerkt om een puntje te halen, maar ging in de slotminuut nog met de volle buit aan de haal.  Jonathan devieerde subliem (buitenkantje voet) een inworp tot bij Jordy Van Landeghem, die stuurde de onvermoeibare Simon weg, keeper omspelen en de bal netjes naast de paal in het mandje deponeren, 0-1, alle Sportingers op een hoopje.  Leuven kreeg een koude douche, probeerde nog wel maar kon niet meer aan doelrijpe kansen komen in overtime. 

Drie hele dure, felbevochten punten.  Een buit waarvoor onze jongens tot in de laatste seconden, keihard  hebben gewerkt en daardoor de winst ook wel verdienden (dixit Leuvense supporters).  Al hadden wij ook met een puntje al tevreden geweest, we waren lang overtuigd dat dit een 0-0 wedstrijd was.  De winst werd daarom niet minder gevierd ;-)

Onze jongens in Tubize

Met zes waren ze, de Sportingboys die een traininggame meemaakten met de nationale U17/U17 futurs.  En ze lieten zich opmerken.  Onze waarnemers waren unaniem, de Lokeraars waren bij de betere spelers uit hun groep.  Knap van ze, en wij niet een heel klein beetje fier natuurlijk.  Fotograaf Patrick kon er 5 van de 6 strikken voor een foto, enkel Keanu (weeral :-) ) ontbreekt op de foto.

U17 - KRC Genk: 0-6 ...de beelden

Knop omdraaien en vooruit kijken

Wegens 'buitenlandse verplichtingen' waren we er niet bij dit weekend.  U17 incasseerde een ferme tik tegen een gebeten KRC Genk.  Zij hadden de vorige speeldag een zelfde dreun gekregen tegen RSC Anderlecht en waren tuk op revanche.  Onze jongens verloren in de opwarming captain Arno nog, boven de al eerder geblesseerde Simon.  En dan weet je dat het moeilijk gaat worden, want ook Kyann en Senne zijn er nog niet bij. Zelfs bij troepenschaarste hoeven we niet te rekenen op een terugkeer van Preben en Tars. Enkel Sesay kwam het team vervoegen, maar die kon het tij al evenmin mee helpen keren.  Jammer, inderdaad maar ook niet meer dan dat.  De knop omdraaien en vooruit kijken, de foutjes wegslijpen op training en positief blijven voetballen.  Alleen zo tillen we blijvend ons niveau op.  Onze onvoorwaardelijke steun hebben jullie...come on U17!

Geen 4 maar 6 !!!!!!

We waren iets te snel met ons nieuws over 4 geselecteerden.  Want het zijn er geen vier maar zes.  Ook Tars kreeg een selectie (de post is dus echt wel traag ginder) en deze namiddag meldde ook Keanu dat hij een selectie voor U17 futurs op zak had.  Schitterend nieuws voor al onze jongens en uiteraard ook voor Sporting Lokeren!

4 U17'ers in Nationale Selectie

Maar liefst vier van onze jongens kregen gisteren een uitnodiging in de bus om volgende week met de nationale U17 ploeg te trainen.  Preben en Arno, ondertussen al routiniers, voor het eerst sinds zijn blessure kreeg ook Simon een brief in de bus, EN...misschien nog de allergrootste verrassing was er voor Niels die eveneens een brief kreeg.

De bondscouts waren massaal aanwezig op AA Gent en zagen er net als wij Lokeren een prima partij spelen.  Dat daaruit twee bijkomende selecties zouden komen, hadden we nooit durven dromen.  De nationale U17 ploeg speelt binnenkort een interland.  Wij gaan ervan uit dat onze jongens zijn uitgenodigd om sparringpartner te spelen met de U17 shadows. Een leuke ervaring lijkt ons, en wie weet valt er hier en daar nog eentje af bij het 'A-team' ;-)

Simon is sinds de overstap van Preben, Sesay en Niels, de aanvalsleider van ons team geworden.  En hij draagt dat vaandel met trots en kunde, met vier doelpunten in twee wedstrijden, tegen toch niet de eerste de beste verdedigingen, liet Simon al zien, volledig terug op niveau te zijn na twee moeizame seizoenen vol blessures, kommer en kwel.  Het doet ons, maar vooral Simon veel deugd dat zijn prestaties nu ook worden gewaardeerd door de selectieheren van de voetbalbond.  Simon, geniet hiervan man, hiervoor heb je lang en hard gewerkt, dit is je zo hard gegund!!!

Maar ook onze linkerflankverdediger mag mee. Niels was ijzersterk afgelopen zaterdag, zowel verdedigend als aanvallend aanwezig, geconcentreerd en gretig. Ook tegen Mechelen liet hij zien dat hij opnieuw een stap vooruit zette.  Maar een nationale selectie? Daar had onze Niels waarschijnlijk ook niet van durven dromen. Voor Niels is het de allereerste keer dat hij naar Tubize mag.  Papa Alain moest even slikken toen hij de brief onder ogen kreeg.  Hij niet alleen, denken we, we zien Niels al door het dak gaan toen hij het nieuws vernam, ahniejt ;-) 

Niels, ook jij moet hiervan genieten, geen stress, lekker ballen, papa zal misschien een woordeke kunnen klappen tegen Bossie, doe jij maar je ding op het veld ;-)

We hopen dat de post in Moerbeke z'n faam eer aan doet, en het nieuws een dagje later brengt, want ook Tars kreeg afgelopen zaterdag felicitaties van de bondscoach, duimen dus maar voor een vijfde geselecteerde. In ieder geval, alle jongens van harte gefeliciteerd met jullie selectie !!!

Beeldverslag AA Gent - U17 (3-6)

Mixmaster Nico heeft er weer een paar uurtjes monteren opzitten om bijgevoegd filmpje af te leveren.  Hij kwam tot de vaststelling dat hij het vierde doelpunt niet echt in beeld had gekregen, jammer voor Jona en Simon, maar wees gerust het was er en het telde ;-)

Geniet nog eens na van de beelden.  Oh ja, als er onder u mensen zijn die dit filmpje willen bekijken op draagbare apparaten zoals Ipad of andere tablet, Iphone of andere smartphone, daar start het filmpje niet. Wegens de 'randanimatie'? Wie zal het zeggen, in ieder geval ...enjoy!!!

Lokerse feesten in Gent

Wat een heerlijke dag was dit, de zon was van de partij, we kregen een karrevracht doelpunten en nog meer kansen en op het eind stonden twee Lokerse ploegen te dansen na een ruime en terechte overwinning.

Trainer Ives kon nog steeds niet rekenen op Keanu, Kyann en Senne. Timo moest verplicht rusten na z'n dubbel geel van afgelopen dinsdag.  Maar U17 kreeg er met Keanu en Timo twee supersupporters bij.  Vanwege de troepennood en het feit dat er maar liefst 9 A-kerners de beloftenwedstrijd hadden gespeeld, werd er gekozen om Tars en Sesay bij U17 te laten starten.  U17 kreeg niet alleen een boost in aanvallende mogelijkheden maar ook mentaal was dit een uitstekende zaak. 

Onze jongens lieten zich meteen opmerken, Jordy VL vond na drie minuten Simon, de blauwwitte goalie moest in hoekschop verwerken.  Twee minuten later luidden de klokken al terug, maar de uitstekende strakke voorzet van Niels vond geen afwerker.  Net voor het kwartier kwam Gent een eerste keer piepen, een vrije trap werd net overgekopt.  Maar een minuut later en toch eerder 'out of the blue' stond het 1-0, onnodig balverlies werd meteen afgestraft, Matthijs zat er nog even tussen, het lage schot ging via de inglijdende Sander in eigen doel.   Lokeren stond even te kijken, maar was niet van slag.  Voetballend waren ze overduidelijk de betere partij, en U17 ging meteen weer aan de slag.  Lang moest Sporting de achterstand niet uitzitten, Tars zette prima voor, Sesay werkte beheerst af, 1-1 na 18 minuten.  En Lokeren drukte door, in één fase telden we maar liefst vijf pogingen, de keeper redde er drie, een vierde ging tegen de lat (was die trouwens niet over?), en de laatste werd afgeblokt. De 1-2 kwam er ook, drie minuten later, een ijzersterk spelende Niels zette opnieuw hard en knap voor, de keeper kon er nog net bij maar duwde de bal in de voeten van de vrijstaande Matthijs die niet aarzelde. En Lokeren bleef aan het commando, Tars haalde uit, z'n schot ging aan de tweede paal voorlangs.  Even later werd ook een poging van Jordy Van Landeghem nog net afgeblokt, jammer want de bal vertrok lekker richting 'rot in den hauk'.  Gent vond het samenspel niet en werd door een enthousiast Lokeren steevast op de eigen helft gepind.  Niels kopte naar doel, maar ook deze poging werd op de lijn gered.  En wat wil het cliché dan?  Juist, Michiel De Bruycker kon geen kant op maar wachtte slim op de tackle van Arno en ging onderuit, penalty en 2-2.  De Gentse supporters keken al even raar als die uit Lokeren, hoe was dit nu mogelijk?  En het kon nog erger, Kjell loste een harde vrije trap, maar de bal werd nog in hoekschop afgeblokt.  De laatste fase was opnieuw voor onze jongens, Tars zag een mooie voorzet van Yari aankomen en probeerde een omhaal, de bal werd net voor z'n voet weggekopt. 

Lokeren was baas en liet daar ook in de tweede helft geen  twijfel over groeien.  Jonathan pakte uit met een steal, kon alleen op doel af, maar legde onbaatzuchtig tot bij Simon, die een teen te kort kwam.  Gent moest en wou ook iets doen, alleen bleef hun voetbal onder het verwachte niveau.  Dan maar op stilliggende fases dachten de bufallo's.  Kjell moest de bal opnieuw lossen, en er was eentje als de kippen bij om de 3-2 binnen te duwen.  Even ging Sporting aan het twijfelen, er was wat onrust achteraan en Gent voelde iets binnen bereik.  Kjell bracht redding nadat een klutsbal toch voor een Gentse voet was gecaprioleerd.  Lokeren had even nodig, maar trok opnieuw ten aanval.  Simon, ijzersterk alweer, ging het zoveelste duel aan, legde tot bij de vrijdraaiende Matthijs die z'n kans ging.  De bal tolde net naast, prima poging.  Gent bracht z'n 'voetballers' in de ploeg en het ging nu echt op en af.  De centrumspits kon alleen op Kjell af, maar onze doelman is heer en meester in de 1-1 duels, hij dwong de bal als het ware naast.  Het werd een kantelpunt in de match, 4-2 achterkomen had waarschijnlijk de boeken toe gedaan, de volgende Sportingaanval was bingo.  Sander kwam winnend uit z'n duel, vond Jonathan die slim tot bij Sesay bracht.  Onze zwarte parel tikte de bal even aan tot bij Simon die bedankte met de 3-3.   Gent was nu van slag, Lokeren hield nu in tegenstelling tot de wedstrijd tegen KV Mechelen wel de rust en liet de bal het werk doen.  Gent moest er achteraan, maar was niet vinnig genoeg in de recuperatie.  Jonathan werd opnieuw diep gestuurd, en legde voor doel uit de draai.  Z'n maatje Simon stond de bal alweer op te wachten en tikte lekker binnen, 3-4 en de Gentse hoofdjes gingen naar beneden.  Net na het halfuur stond het 3-5, het betere ticci-tacca vanuit de verdediging naar voor toe, Tars gleed voorbij z'n belager en haalde hard uit, zelfs de meest bedeesde Sportingsupporter veerde een half metertje van de grond.  Gent zou in de laatste vijf minuten nog één keer de neus aan het venster steken, Kjell tikte de bal in hoekschop.  Yari De Bruyne plaatste in de slotseconden de kers op de taart.  Onder aanvuring van de Sportingsupporters bleef hij in het duel, ging met de bal aan de haal richting doel en scoorde met een heerlijk stiftertje de onwaarschijnlijke 3-6 op het scorebord.  Onze jongens mochten aan de rondedans beginnen.  Op het andere terrein ging U19 uiteindelijk met 2-5 winnen...Lokerse Feesten in Gent, kan het mooier?