U17 afgetroefd door gedisciplineerd Cercle

We waren gewaarschuwd, Cercle stond 3e en alle tegenstanders spraken over een moeilijk te ontwrichten blok. En Lokeren kreeg meteen de bevestiging van dat alles. In de eerste minuut al moest Sander op de lijn redden of de thuisploeg stond al op voorsprong. Nauwelijks twee minuten later was het wel zover, een hoekschop werd knap binnengekopt, 1-0. Lokeren leek niet meteen heel erg van slag, Timo ging alleen door maar trapte op de keeper. Het had misschien het wedstrijdbeeld kunnen veranderen. Maar toch, Cercle gunde het balbezit dan wel aan Sporting maar duldde geen infiltraties. Vijftien meter voor de Cercle backlijn werden alle aanvallende intenties van de bezoekers vakkundig teniet gedaan. Lokeren voetbalde ook niet nauwkeurig genoeg, de passing was te matig, de beweging quasi onbestaande. Bovendien kreeg het nog met pech af te rekenen ook, kapitein en rots in de branding Arno moest al na nauwelijks acht minuten geblesseerd naar de kant. Ook al ging het niet vloeiend, Lokeren probeerde het wel, een combinatie Jordy-Jonathan-Yari ging nipt over. Tien minuten later trof Simon vanuit de draai de paal. Cercle bleef uitstekend in de organisatie en schakelde goedvoetballend om van verdediging naar aanval. De druk op de man in balbezit leverde steevast na enkele tikken al resultaat op. Lokeren kreeg geen lijn in z'n passing en vocht tegen een stormwind en een weerbarstige grasmat. En ook troepengewijs zou het ons dagje niet zijn. Yari wilde een lange bal eruit halen maar kreeg de studs doorheen z'n schoen, einde wedstrijd voor onze linkerwing. Net voor rust prikte Cercle er nog eentje binnen, onnauwkeurig inspelen van achter uit, een Cerclist kon er rechts mee weg en bracht z'n centrale maat in stelling die niet miste, 2-0. Ook na rust kon Lokeren Cercle niet verontrusten. En ook het onheil speelde verder z'n rol, Sander werd met een bodycheck uitgeschakeld en werd met de ambulance afgevoerd. De schouders gingen naar beneden en het lukte nooit meer een vuist te maken. De thuisploeg bleef slim z'n gameplan uitvoeren en kon mits meer accuraatheid de score veel hoger hebben doen oplopen. Het zou 3-0 worden, Cercle mocht verdiend met z'n zoveelste overwinning van het seizoen pronken. Lokeren moest lijfelijk gehavend en met een gekneusde trots, de bus terug op naar huis. Na onderzoek in het ziekenhuis bleek dat Yari een kneuzing van het middenvoetsbeentje aan de linkervoet opliep en Sander een flinke dreun (kneuzing) in de onderste ribben kreeg, gelukkig liepen onze beide spelers geen breuken of andere letsels op, al is hun aantreden voor zaterdag quasi uitgesloten.

U17 wint in slotminuten

Lokeren had na nauwelijks een kwartier de match al in de knip moeten hebben. Kans op kans werd bij mekaar gevoetbald maar het leer verdween niet achter de Westelkeeper. Timo, Keanu, een flitsende Yari en Simon kwamen aan prima kansen, maar geraakten niet voorbij de nr.1 van de tegenpartij. Even later stond de verdiende voorsprong wel op het scorebord. Jonathan ging hoog storen, ging er met de bal vandoor en bediende Simon centraal die niet aarzelde, 1-0. Lokeren zou nog eenmaal dicht tegen een tweede komen, Yari's vrije trap werd vanonder de lat getikt. Net voor rust moest Kjell een eerste keer aan de bak, hij bleef baas in een één-tegen-één duel en hield een indommelend Sporting aan de leiding. Lokeren werd meteen na rust opgeschrikt, Niels kon nog net op de lijn redden. Sporting leek te gaan reageren, Jonathan's poging werd op de lijn gered, in de herneming trof Simon de lat. Westerlo werd met de minuut scherper, Kjell moest na tien minuten alweer de gelijkmaker voorkomen. Het vlotte niet bij onze jongens, de passing was niet accuraat, teveel duels werden verloren, en het team begon zich te ergeren aan de (re)acties van de tegenstander en hun verbaal aanwezige achterban. En Westerlo slaagde in het opzet, niet onverdiend maakte het gelijk. Onnodig balverlies leidde het doelpunt in, even leek het nog goed te komen, maar de rebound vanaf de paal werd door een Kempenaar binnengeduwd. Sporting moest zich herpakken, maar slaagde daar slechts schoorvoetend in. Al leek het in de 23e minuut alleraardigst goed te komen. Timo schilderde een vrije trap op het hoofd van Sander die teruglegde, Simon's retro kanjerde recht in de handen van een verschrikte keeper. Het zou voor de rest nagelbijten worden, of tongbijten want de verbaliteiten van onze bezoekende supporters waren weer van een onfraai allooi. We waren bijna vergeten dat er ook nog een match bezig was, waarvan het niveau ondertussen naar hetzelfde niveau was gezakt, bedroevend laag. Enkel een laag schot van Westerlo naast, joeg de bloeddruk nog even de hoogte in. En gelukkig ook,het winnende doelpunt van Jelle, die een dribbel aanging, zijn bal leek te gaan verliezen maar toch kon uithalen en met een zwieper de Westerlo doelman bedroefd achterliet. U17 won in de slotminuten, al konden de bezoekers op basis van die tweede helft zeker een gelijkspel verrechtvaardigen. Volgende week gaan we op bezoek bij Cercle Brugge, dat na bijna de helft van de competitie achter de rug op een knappe derde plaats staat.

U17 vlot scorend voorbij Bergen

Met 12 op 15 in de achterzak trok U17 naar het natte en koude Bergen. De Lokerse U17 zijn nog steeds niet op volle troepensterkte, Senne, Kjell, Anton en Matthijs waren er niet bij in Mons. Lokeren liet er geen gras over groeien, je kan inderdaad maar beter meteen aan de bak in dit weer, kwestie van geen kou te krijgen. De thuisploeg trachtte een blok te zetten om er dan met lange halen uit te komen. Sporting voetbalde steevast naar voor en kwam ook aan kansen. Na dik tien minuten resulteerde dat in een eerste doelpunt. Niels zag Simon vertrekken en speelde gemeten in de loop, Simon slalomde mooi omheen de Bergense goalie en legde netjes binnen, 0-1. De richting van de wedstrijd bleef dezelfde maar toch kwam Bergen langszij, een hoekschop werd prima ingekopt zo rond de 20e minuut. Net zoals vorige week dreigden we ook nu onze keeper te verliezen, Kelvin kreeg een flinke tik tegen de voet van een driest aanstormende spits en leek niet verder te kunnen. Maar de wilskracht van onze jonge doelman liet hem toe de pijn te verbijten en toch de wedstrijd uit te spelen. Uittrappen of mee voetballen, zoals Kelvin dat graag doet, was er evenwel niet meer bij. Maar de aanval is de beste verdediging! Lokeren bleef kansen bijeen voetballen al bleef een hogere score uit. Toch waren Keanu (tot tweemaal toe), Jonathan en Simon er heel dicht bij. Pal op het half uur klom Lokeren opnieuw op voorsprong. Sander maakte de actie op rechts, en bracht voor tot bij zijn maatje in de defensie Niels, die maar wat graag binnenkopte, 1-2. Lokeren kon met hogere cijfers de rust in, maar de Bergense goalie wou daar niet van weten, hij stak er meermaals een hand of een voet tussen om een derde voor onze jongens te verhinderen. Het spelbeeld veranderde nauwelijks in de tweede helft. Lokeren voetbalde voornamelijk op Bergense helft, de thuisploeg moest rekenen op ballen die per ongeluk eens goed zouden vallen om gevaarlijk te kunnen worden. Ook het vettige veld begon z’n tol te eisen, en het was de thuisploeg die daar het meeste last van kreeg. Na een kwartier lag de derde Lokerse in het mandje. Jordy Van Landeghem stak mooi tot bij Jonathan die slim Simon aanspeelde. Onze spits veerde hoog op en tikte de bal lekker binnen. Sporting zag de tegenstander in de touwen hangen en zette de thuisdefensie onder druk, die geen kant op kon. Jonathan zag dat de terugspeelbal te kort was, glipte er tussen en scoorde uit een heel scherpe hoek 1-4. Match gespeeld zo leek, al werden de Lokerse supporters nog even opgeschrikt door een Bergens doelpunt. Even was er twijfel en misschien ook wel schrik om een penalty tegen te krijgen, de beste Bergenaar legde de bal naar de buitenkant van waar hij werd binnengetrapt, 2-4. Toch leek de thuisploeg gelaten, zich te verzoenen met de nederlaag. Ook Lokeren ging niet echt meer vol door, de bal werd rondgespeeld, al werden ook onze troepen wat moe en was de passing niet altijd even accuraat. De match had nood aan nog wat actie, en opnieuw waren het de Lokerse bezoekers die daar voor zorgden. Sander ging nog eens aan de haal op rechts en bracht voor, Niels was er opnieuw, hij kopte de bal tot bij Arno die doorkopte tot bij uitblinker Simon die er als de kippen bij was om zijn derde van de namiddag binnen te leggen. Papa mag volgende week meteen al wat meer centen meebrengen voor een Sportingdrinkingske J. Mooie, oververdiende winst bij een stugge tegenstander. Lokeren plaatst een flinke tussenspurt met 15 op 18 en fietst zich in het wiel van de top-5. Volgende week komt de nr. 1 van de U17 competitie op bezoek, Royal Sporting Club Anderlecht, we hoeven er geen tekeningetje bij te maken zeker?

Bedankt coach!

Na anderhalf seizoen Sporting jeugd, zien we trainer Maarten De Landtsheer vertrekken uit de Sporting Foot Academy, om trainer te worden bij de ambitieuze eersteprovincialer RC Wetteren-Kwatrecht. Maarten hield eraan om ook ons meteen op de hoogte te brengen van zijn beslissing. Een moeilijke beslissing, maar eentje die weloverwogen genomen werd. Hij krijgt in Wetteren een groep met heel veel mogelijkheden, die zelfs zonder de versterkingen die dit seizoen nog werden gehaald, probleemloos de eindronde in eerste provinciale haalden afgelopen jaargang. Niet veel jonge trainers krijgen de kans om meteen in eerste provinciale aan de slag te gaan, het verbaast ons niet dat 'onze' trainer die wel kijgt. Dat onze groep 4e werd in een Elite competitie is nog maar door weinig Lokerse teams voorgedaan. Even zeldzaam was de fijne band tussen spelersgroep/ouders en trainer. Maarten is er bij ons in geslaagd een groep naar zijn natuur te laten voetballen, maar toch bijkomende accenten te leggen. Maarten gaf andere opties aan en kon met een natuurlijke flair zijn jongens overtuigen om zijn aanwijzingen uit te proberen, in het U16 spel te slijpen. Zo is hij erin geslaagd elke speler individueel beter te maken, mede door het groeiend zelfvertrouwen bij iedereen ging de groep boven zichzelf uitstijgen, werden resultaten gehaald die we niet altijd voor mogelijk hielden, en groeiden alle spelers naar een hoger niveau. Bedankt coach, voor de fijne samenwerking, voor je vriendschap en voor dat unieke seizoen. Wij, sentimentele zielen, gaan dat nooit vergeten, en ergens hopen wij dat ook jij dat niet doet. In naam van de hele spelersgroep, oudergroep en supporters van U17, wensen we jou heel veel succes toe bij RC Wetteren-Kwatrecht!!!

Beeldverslag U17-Standard

Hier zijn ze dan, de beelden van de stunt.